17. Hukuk Dairesi 2016/6647 E. , 2019/1803 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasında görülen tazminat davasının yapılan yargılaması sonucunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
Davacı vekili, 30/12/2012 tarihinde meydana gelen yaralamalı trafik kazasında davalı sürücü ... sevk ve idaresindeki bulunan (Çağefe Tur. Taş. Kırt. Mob. İnş. Tem. San. İç ve Dış Tic. Ltd. Şti. adına trafikte kayıtlı bulunan) aracı ile yaya olarak karşıdan geçen müvekkili ..."ye çarptığını, meydana gelen trafik kazasında müvekkilinin yaralandığı, müvekkilinin hastaneye gidiş gelişlerde ve hastanede kaldıkları süre içerisinde 500,00 TL masraf yaptığını belirterek 500,00 TL maddi ve 5.000,00 TL manevi tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, kazanın meydana gelmesinde müvekkili sürücü ..."nın hiçbir kusuru bulunmadığını, davacının maddi tazminat talepleri kapsamında yaptığını iddia ettiği giderlerin açıklattırılması gerektiğini belirtmiş ve neticede davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama, toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre; davanın kısmen kabulü ile 219,00 TL SGK tarafından karşılanmayan ulaşım ve tedavi giderinden kaynaklı maddi tazminat alacağının davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya dair talebin reddine, 3.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine, fazlaya dair talebin reddine, dair karar verilmiş, hüküm, davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 Sayılı HMK"nun geçici 3/2. maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK"nun 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2015 tarihinden itibaren 2.080,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Temyize konu kararda, davacının maddi tazminat talebinin kabulü ile 219,00 TL maddi tazminat yönünde hüküm tesis edilmiş olup; karar, anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden, davalılar aleyhine kabul olunan dava kısmının değerleri davacının maddi tazminatı bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı lehine hükmedilen maddi tazminata yönelik temyiz isteminin reddine dair karar vermek gerekmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalılar vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin davacı ... lehine hükmedilen maddi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda dökümü yazılı 14,96 TL fazla alınan temyiz peşin harcın davalılara geri verilmesine, 20/02/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.
