Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/6767 Esas 2019/4954 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki icra takibine itirazın kaldırılması davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -

Davacı vekili, davalının borçlu kooperatif adına onun gösterdiği firmalara servis yaptığını ve yapılan hizmet karşılığı kooperatife 21/03/2013 tarihli ve 036493 yevmiye numaralı 4.552,20-TL ve yine 31/04/2012 tarihli ve 036940 yevmiye numaralı 3.139,20 TL"yi yekün 7.691,40 TL"lik iki adet fatura kestiğini, bu faturaların kabul edilerek kooperatif muhasebesine işlendiği halde kooparetifçe herhangi bir ödeme olmayınca takibe geçildiğini, takibe haksız ve mesnetsiz olarak itiraz edildiğini ileri sürerek, itirazın iptalini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre taraflara ait usule uygun açılış ve kapanış tasdikleri yapılan ticari defter ve kayıtlarda yapılan incelemelerde takibe konu faturaların davacının ve davalının ticari defterlerine işlendiği ve ilgili faturaların ödendiğine ilişkin kayıt bulunmadığı, faturalardan birinin kapalı fatura olarak düzenlenmesi ve ödemeye karine teşkil etmesi nedeniyle ödendiğinin sabit olması, diğer faturanın usule uygun olarak düzenlenmemiş ve davacı tarafça borç hususu ispat edilememiş olması nedeniyle davacı tarafından takip konusu edilen faturalara davalının yapmış olduğu itirazında haklı olduğu gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava, itirazın iptali istemine ilişkindir .
İcra takibine konu olan 31.04.2012 tarihli ve 036940 yevmiye numaralı 3.139,20 TL"lik ve 31.03.2013 tarihli ve 036493 yevmiye numaralı 4.552,29 TL"lik faturaların davalı defterinde kaydının olduğu dosya kapsamından anlaşılmaktadır. Mahkemece 31.04.2012 tarihli faturanın 213 Sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 229. Maddesi gereği usule uygun tanzim edilmiş fatura olmadığı, 31.03.2013 tarihli faturanın da kapalı fatura olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş ise de yapılan inclemede kapalı olarak düzenlendiği kabul edilen faturanın kapalı fatura unsurlarını taşımadığı, 213 Sayılı VUK"a uygun olarak düzenlenmeyen faturanın da ancak vergi dairesindeki ilişkilerde önemli olduğu, davalı ve davacı arasındaki alacak borç ilişkisini etkilemeyeceği gözönünde bulundurulmalıdır. Dolayısıyla her iki faturanın da davalı defterlerine kayıtlı olduğu ve ödeme kaydına rastlanılmadığı aksine davacı adına alacak kaydedildiği faiz hususunda herhangi bir temerrüdü bulunmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle ,davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hüsmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının talep halinde temyiz edene iadesine, karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 27.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.