Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2011/17017 Esas 2012/1423 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki menfi setbit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR
Davacı, taraflar arasında 30.01.2007 tarihinde 01.01.2007 ve 31.12.2007 tarihleri arasında geçerli olmak üzere kira sözleşmesi yapıldığını,12.02.2007 tarihinde kira bocunun yatırıldığını, sözleşmenin 1. ve 6. maddesine göre kira sözleşmesinin uzatılmasının kiracının isteğine bırakıldığını, davacının uzatma hakkını kullanmaması sebebi ile sözleşmenin sona erdiğini ve davalının kira alacağının oluşmadığını belirterek davalının 2007 ve 2008 yılı kira alacağının tahsili amacı ile başlatılan icra takibinde borçlu olmadığının tespitini talep etmiştir.
Davalı, davacının kira akdi bitiminden 15 gün evvel mecuru tahliye edeceğini bildirmediğinden, kira akdinin aynı şartlar altında bir yıl daha uzadığını, taşınmazın tahliye ve anahtarının teslim edildiği hususunun ispatının kiracıya ait olduğunu, davacının mecuru boşaltmayıp anahtarını teslim etmediğini belirterek davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davalının 2007 yılına ilişkin kira alacağına dair temyiz itirazlarının dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre reddine,
2-Davalı, davacının 2007 ve 2008 yıllarına ait kira alacağının ödenmediğinden Bahisle davacı hakkında icra takibi 2011/17017 2012/1423
yapmış, davacı ise 2007 yılı kira bedelini ödediğini, 2007 yılına ilişkin kira dönemi sonunda mecurun tahliye ettiği için 2008 yılında kira borcu bulunmadığından bahisle bu davayı açmıştır. Davacı 2007 yılında mecuru tahliye ettiğini iddia etmesine karşılık davalı mecuru tahliye edilip anahtarların kendisine teslim edilmediğini, bu nedenle sözleşme süresinin 1 yıl uzadığını savunmaktadır. Taraflar arasındaki 01.01.2007 ve 31.12.2007 dönemine ilişkin kira sözleşmesinin sonunda mecurun tahliye edildiğini ispat yükü davacı kiracıdadır. Davacı kiracı mecurun 31.12.2007 sonunda tahliye ettiğini yasal delillerle kanıtlayamamıştır.Bu durumda mahkemece davacının mecuru hangi tarihte tahliye ettiği ve anahtarlarını kiralayana teslim ettiği saptanmalı şayet mecurun tahliyesi 01.01.2008 tarihinden sonra ise kural olarak dönem sonuna kadar kiracının kira bedelinden sorumlu olduğu kabul edilmeli ancak B.K.’nun 98. maddesi delaletiyle BK.’nun 44. maddesi gereğince davalının zararın artmamasına yönelik olarak kiralayanın tahliyeden sonra mecuru ne kadar sürede kiraya vereceği belirlenerek davacının sorumlu olduğu kira süresi belirlenerek bu süreye isabet eden kira miktarından sorumlu tutulmalıdır. Mahkemece açıklanan bu ilkeler doğrultusunda inceleme ve araştırma yapılarak sonucuna uygun karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
3- Yukarıda 2 nolu bentte açıklanan bozma nedenine göre davalının icra inkar tazminatı ve vekalet ücretine ilişkin temyiz nedenleri hakkında bu aşamada inceleme yapılmasına gerek görülmemiştir.
SONUÇ:Yukarıda 1.bentte açıklanan nedenlerle davalının 2007 yılına ait temyiz itirazlarının reddine,2.bentte açıklanan nedenle hükmün BOZULMASINA, 3.bentte açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının incelenmesine gerek olmadığına, peşin alınan 570,25 TL. temyiz harcının istek halinde iadesine, 27.1.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.