Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/1642 Esas 2019/4953 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1642
Karar No: 2019/4953
Karar Tarihi: 27.11.2019

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2018/1642 Esas 2019/4953 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı bankanın kredi müşterisi müflis arasında imzalanan kredi sözleşmeleri ve limit artırımı sözleşmelerine dayanarak açtığı kayıt kabul davası reddedilmiştir. Davacı vekili, kredi hesaplarının kat edildiğini iddia etmiştir ve 38.874.944,43 TL alacağın sıra cetveline kayıt ve kabulünü talep etmiştir. Ancak davanın hak düşürücü süre içerisinde açılmadığı gerekçesiyle davacı vekilinin temyiz başvurusu reddedilmiştir. Kanun maddeleri hakkında herhangi bir bilgi verilmemiştir.

23. Hukuk Dairesi 2018/1642 E. , 2019/4953 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
İLK DERECE MAHKEMESİ:İstanbul Anadolu 8. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki kayıt kabul davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili bankanın Gaziantep Organize Sanayi Şubesi ile kredi müşterisi müflis arasında imzalanan kredi genel sözleşmeleri ve limit artırımı sözleşmelerine istinaden adı geçen şirkete gayri ve gayri nakdi krediler açılarak kullandırıldığını, sözleşmelerin verdiği yetkiye dayanılarak kredi hesaplarının 26.01.2015 tarihi itibarı ile kat edildiğini, müflis şirketin müvekkili bankadan kullandığı krediden kaynaklı borcunun bulunduğunu, bu durumun kesinleşmiş takiplerle de ortada olduğunu, iflas idaresinin alacaklarını reddetmekle beraber sıra cetveline de dahil etmediğini iddia ederek fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 15.02.2017 tarihi itibariyle 38.874.944,43 TL alacağın sıra cetveline kayıt ve kabulüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Müflis iflas idare vekili, öncelikle davanın süresinde açılıp açılmadığının incelenmesi gerektiği, esası yönünden de davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davanın hak düşürücü süre içerisinde açılmayan reddine karar verilmiş, davacı vekilinin istinaf başvurusu İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesince istinaf başvurularının esastan reddine karar verilmiştir.
İstinaf kararını, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına 27.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.