Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/6735 Esas 2020/4183 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/6735
Karar No: 2020/4183
Karar Tarihi: 20.10.2020

Çocuğun cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2020/6735 Esas 2020/4183 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Aydın 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen ve sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair hüküm, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından incelenmiş ve mağdure vekilliği yapmış olan kişi tarafından istinaf yoluna başvurulmamıştır. Bu nedenle temyiz hakkı bulunmamaktadır. Katılan bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir neden belirtilmemiştir ve bu nedenle temyiz istemi reddedilmiştir. Sanığın müdafisi tarafından yapılan temyiz istemine gelince, olayın intikal şekli ve zamanı, mağdurenin anlatımlarındaki çelişkiler, mağdurenin ailesinin ifadeleri, mahkeme raporları, savunma ve tüm dosya kapsamı değerlendirilmiştir. Bu değerlendirme sonucunda mahkumiyet kararının hatalı olduğu ve sanığın suçlu bulunamayacağı tespit edilmiştir. Bu sebeple İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesi tarafından verilen istinaf başvurusunun hüküm düzeltilerek reddedilmesine karar verilmiştir. Bu karar, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 302/2-4. maddeleri uyarınca bozulmuştur. Sanığın başka bir suçtan tutuklu veya hükümlü olmaması durumunda derhal salıverilmesi için müzekkere yazılması kararlaştırılmıştır. Kararda söz konusu olan kan

14. Ceza Dairesi 2020/6735 E. , 2020/4183 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Aydın 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 27.01.2020 gün ve 2019/402 Esas, 2020/65 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK"nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede gereği görüşüldü:
Mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesinde,
Dosya içeriğine göre, kendisine tefhim edilen ilk derece mahkemesi hükmüne karşı istinaf yoluna başvurmayan mağdure vekilinin, Bölge Adliye Mahkemesince söz konusu kararı aleyhe değiştirmeyecek şekilde verilen istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair hükmü temyize hakkı bulunmadığından ve 5271 sayılı CMK"nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince,
Olayın intikal şekli ve zamanı, mağdurenin aşamalarda değişen çelişkili anlatımları, mağdurenin annesi ile ablasının ifadeleri, savunma, katılan Bakanlığa bağlı sosyolog ve çocuk gelişimci uzmanlarca hazırlanan durum değerlendirme, mağdure görüşme ve sosyal inceleme raporlarının içerikleri ile tüm dosya kapsamı nazara alındığında, ilk derece mahkemesinin kabulünde yer alan sübuta ilişkin delillerin dosya içeriğiyle çelişmesi karşısında, mahkumiyet kararının yerinde olmadığı anlaşıldığından, anılan hükme yönelik istinaf başvurusunun kabulü yerine düzeltilerek esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesinin 30.03.2020 gün ve 2020/326 Esas, 2020/249 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine yönelik hükmünün 5271 sayılı CMK"nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, bozma nedenine göre sanığın atılı suçtan TAHLİYESİNE, başka bir suçtan tutuklu veya hükümlü bulunmadığı takdirde derhal salıverilmesinin temini için ilgili yerlere müzekkere yazılmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 15. Ceza Dairesine gönderilmesine, 20.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.