Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/5083 Esas 2019/4951 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
ŞİKAYETÇİ :
ŞİKAYET OLUNAN : ...

Taraflar arasındaki sıra cetveline şikayetin yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı şikayetin reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde şikayetçi vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-

Şikayetçi vekili, Turgutlu İcra Müdürlüğünün 2015/1238 Esas sayılı dosyasında düzenlenen sıra cetvelinde müvekkilinin haczinin ilk haciz olduğunu cetvelin Turgutlu İcra Müdürlüğünün 2015/1146 Esas sayılı dosyasında düzenlenmesi gerektiğini, şikayet olunan kurumun dosya borçluları aleyhine başlattığı takip olup olmadığının araştırılmaksızın sıra cetvelinde birinci sırada yer aldığı, Vergi Dairesi alacağı ile müvekkil alacağının garameye girmesi gerektiği ayrıca satış, tellaliye, MTV ve posta gideri ayrılmışken dosyaya ilişkin vekalet ücreti ayrılmadan kalan paranın dereceye tabi tutulduğunu, sıra cetvelin usul ve yasaya aykırı düzenlendiğini ileri sürerek sıra cetvelinin iptalini şikayet ve talep etmiştir.
Şikayet olunan kurum, şikayete cevap vermemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, şikayet olunanın haczinin, cetvelin düzenlendiği Turgutlu İcra Müdürlüğünün 2015/1238 Esas sayılı dosyadan önce olduğu anlaşılmış ise de, bu dosya ile şikayetçi dosyasının hem alacaklısının hem de borçlularının aynı kişiler olduğu, sıra cetvelinin 2015/1238 veya 2015/1146 Esas sayılı dosya üzerinden yapılmasının sonucu değiştirmediği şikayetin yerinde olmadığı, İİK"nın 264. maddesi uyarınca 10 günlük ödeme süresinin geçmesiyle ihtiyadi haczin kesinleşeceği ve İİK"nın 138/2 maddesi uyarınca açıkca bütün alacaklıları alakadar eden masrafların satış tutarından öncelikle alınacağı düzenlenmiş olup, satış yapılan dosyadaki alacaklının vekalet ücreti bütün alacaklıları alakadar eden bir masraf olmadığı, bu itibarla sıra cetvelinin usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle şikayetin reddine karar verilmiştir.
Kararı, şikayetçi vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre şikayetçi vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, şikayetçi vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan İcra Mahkemesi kararının İİK’nın 366. maddesi uyarınca ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 10 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 27.11.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.