MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlerine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)5237 sayılı TCK"nin 61. maddesi gereğince temel cezalar belirlenirken suçun işleniş biçimine, sanıkların kastlarının yoğunluğuna, yaralanmanın birden fazla olmasına ve meydana gelen zararların ağırlığına göre, TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi de nazara alınarak alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2)Sanık ...’ın adli sicil kaydında bulunan Ankara (Kapatılan) 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 01.03.2010 tarihli ve 2010/50 Esas - 2010/236 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK’nin 191/2. maddesi uyarınca tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine karar verildiği,söz konusu kararın 01.04.2010 tarihinde kesinleştiği, ancak adli sicil kaydında ve dosyada, aynı ilama ait 03.02.2011 kesinleşme şerhinde 6000 TL adli para cezası olduğu görülmekle, söz konusu 6000 TL adli para cezasına dair kararın infaz şerhine havi onaylı örneği getirtilerek sonucuna göre sanık hakkında sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3)Sanık ... hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken, tekerrüre esas mahkûmiyetlerden en ağır cezayı içeren Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 16.05.2016 tarihli ve 2006/112 Esas - 2006/165 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, daha hafif cezayı içeren Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesinin 04.11.2008 tarihli ve 2008/112 Esas - 2008/1130 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması,
4)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanıkların hukuki durumlarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.