Danıştay 4. Daire 2016/19276 Esas 2021/2096 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/19276
Karar No : 2021/2096

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
(… Vergi Dairesi Müdürlüğü)

VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : …
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, 2012 yılında yoga faaliyetinden kayıt dışı hasılat elde ettiğinden bahisle 2012/6, 8 ve 9 dönemleri için re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; re'sen tarhiyata veri olarak banka hesap hareketlerinin esas alındığı, hesaba yatırılan paranın davacının yoga faaliyetinden elde ettiği gelir olarak değerlendirilmesine rağmen buna ilişkin somut bir tespit ortaya konulamadığı, tarhiyatın vergi inceleme elemanının kanaatine dayanılarak yapıldığı, banka hesabına yatırılan paranın gerçek mahiyetine ilişkin yeterli inceleme yapılmadığı görüldüğünden davacı adına re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinde hukuka uygunluk bulunmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, davacının hesap dökümü üzerinden bir kısım hasılatını kayıt dışı bıraktığının tespit edildiği, buna göre yapılan cezalı tarhiyatın hukuka uygun olduğu kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu ... Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08/04/2021 tarihinde oyçokluğuyla karar verildi.

(X) KARŞI OY :

Davacı adına, yoga faaliyetinden elde ettiği hasılatını kayıt dışı bıraktığından bahisle yapılan tarhiyatın iptali için açılan davada Vergi Mahkemesince verilen kabul kararı davalı idarece temyiz edilmiştir.
213 sayılı Kanunun 30. maddesinde; re’sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen defter, kayıt ve belgelere veya kanuni ölçülere dayanılarak tespitine imkan bulunmayan hallerde takdir edilen matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarh olunması şeklinde tanımlanmış; aynı maddenin 4. bendinde "defter kayıtları ve bunlarla ilgili vesikaların vergi matrahının doğru ve kesin olarak tespitine imkan vermeyecek derecede noksan, usulsüz ve karışık olması dolayısıyla ihticaca salih bulunmaması" ve 6. bendinde "Tutulması zorunlu olan defterlerin veya verilen beyannamelerin gerçek durumu yansıtmadığına dair delil bulunması" halleri re’sen takdir sebepleri arasında sayılmış, 134. maddesinde de, vergi incelemesinden maksadın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak, tespit etmek ve sağlamak olduğu belirtilmiştir.
Yukarıda yer verilen mevzuat hükümlerinin değerlendirilmesinden, re'sen vergi tarhı ile ulaşılmak istenilen amacın, ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunun, gerçek veya gerçeğe en yakın haliyle saptanarak bu yolla vergi kayıp ve kaçağının önlenmesi yanı sıra vergide adaletin sağlanmaya çalışılması olduğu anlaşılmaktadır.
Dosyanın incelenmesinden, davacı hakkında düzenlenen … tarih ve … sayılı vergi inceleme raporunda, davacının spor ve eğlence eğitim faaliyeti ile iştigal etmek üzere 03.07.2012 tarihinde mükellefiyet tesis ettirdiği, 2011 ve 2012 yılında yoga faaliyetinden elde ettiği gelirler için mükellefiyet tesis ettirmediği ve gelir vergisi beyannamesi vermediği, davacının banka hesaplarının incelenmesinden davacıyla beraber yoga faaliyetinde bulunan … tarafından banka hesabına belirli aralıklarla para yatırıldığı, davacının mükellefiyet tesis ettirmeden önce herhangi bir faaliyetinin olup olmadığının tespit edilmediği, ancak gelir getirici bir faaliyeti bulunmayan davacının banka hesabına yatırılan paranın yoga faaliyeti kapsamında elde ettiği gelir olarak değerlendirildiği, davacının bu faaliyet kapsamındaki giderinin elde ettiği gelire oranının %0,78 olduğu ve bunun ticari icaplara uygun olmadığı, davacının faaliyet gösterdiği sektörde emsal karlılık oranının %10 ile %40 arasında olduğu, %30 karlılık oranı baz alınarak davacı adına 2012 yılı için vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin re'sen tarh edildiği, re'sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergisinin kaldırılması istemiyle davanın açıldığı anlaşılmıştır.
Her ne kadar Vergi Mahkemesince, re'sen tarhiyata veri olarak banka hesap hareketleri esas alınarak, hesaba yatırılan paranın davacının yoga faaliyetinden elde ettiği gelir olarak değerlendirilmesi dışında, somut bir tespit ortaya konulamadığı, tarhiyatın vergi inceleme elemanının kanaatine dayanılarak yapıldığı, banka hesabına yatırılan paranın gerçek mahiyetine ilişkin yeterli inceleme yapılmadığı belirtilmiş ise de, davacı tarafından banka hesaplarına yatırılan paranın kaynağı konusunda bilgi verilmediği, paranın borç alındığı belirtilmiş ise de, bu açıklamanın ticari icaplar ile uyuşmadığı, davacı tarafça başka bir gelir kaynağının olduğuna ilişkin beyanının da bulunmadığı görüldüğünden yapılan cezalı tarhiyatın hukuka uygun olduğu kanaatine varılmıştır.
Belirtilen sebeplerle temyize konu mahkeme kararının bozulması gerektiği görüşüyle Dairemiz kararına katılmıyorum.