Danıştay 4. Daire 2016/15335 Esas 2021/2103 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2016/15335
Karar No : 2021/2103

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … İş Sağlığı ve Güvenliği Eğitim ve Danışmanlık Limited Şirketi
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.
YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına şahsi harcamaları nedeniyle bir kısım kabul edilmeyen gideri bulunduğu ve eğitim hizmetlerinden elde ettiği bir kısım hasılatını fatura düzenlememek suretiyle kayıt dışı bıraktığından bahisle re'sen tarh edilen 2013/1-3, 4-6, 7-9 dönemleri vergi ziyaı cezalı geçici vergilerin kaldırılması istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesince verilen kararda; olayda vergi müfettişince izlenen yöntemde, resmiyeti hususunda bilgi ihtiva etmeyen bir liste ile davacının kayıtları arasında kıyas yapılması, davacının faturası düzenlenen eğitim hizmetleri üzerinden elde ettiği hasılatın kârlılık oranının tespit edilmemesi, fiyat belirlemesinin gerçeğe yakın tayini açısından hizmet alan kişilerin en azından bir kısmının ifadesine başvurulmak yerine sırf internet araştırması yapılmak suretiyle fiyat takdiri yapılması, bakanlığa gönderilen kursiyer listesindeki kişilerin tamamının aldığı hizmet karşılığında gelir elde edildiğine ilişkin somut tespitler ortaya konulmaması, kişi sayısının tespiti bakımından kurumların toplu hizmet alımları ile bireylerin hizmet alımları arasında tasnif yapılmaması gibi nedenlerle yapılan incelemeden beklenen sonucu sağlanamadığı, bu durumda, yetersiz inceleme sonucu tarh edilen vergi ziyaı cezalı geçici vergilerde hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kabulüne karar verilmiştir.
TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Mükellef kurum hakkında Kurumlar Vergisi yönünden düzenlenen vergi inceleme raporunda açıklandığı üzere mükellef kurumun 2013 hesap dönemi içerisinde işletme faaliyetleriyle ilişkili olmayan şahsi harcamaları ve fatura edilmemiş eğitim hizmeti satışlarının olduğunun tespit edildiği, bu fiillerle 2013 hesap dönemine ait kazancın ve ödenmesi gereken vergilerin eksik hesaplanmasına sebebiyet verildiği, bu fiillerin mükellef kurumun 2013 yılı defter kayıtlarının ve bunlarla ilgili vesikalarının doğru bir vergi incelemesi yapılmasına imkan vermeyecek derecede noksan, usulsüz ve karışık olduğunu, dolayısıyla ihticaca salih olmadığını gösterdiği ve aynı zamanda tutulması zorunlu olan defterlerin ve verilen beyannamelerin gerçek durumu yansıtmadığının delili olduğu, 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 140. maddesinde vergi incelemesinde uyulacak esasların düzenlendiği, vergi inceleme elemanı tarafından adına fatura düzenlenmediği tespit edilen kişilerin ifadesinin alınması gibi hususların Kanunda yer almadığı, mükellef kurumun defter kayıtlarının usul açısından tetkik edildiği ve mevzuata uygun olmayan durumların tespit edildiği ve kararın bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.
KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmuştur.
TETKİK HÂKİMİ : …
DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Vergi Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
İdare ve vergi mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2.Temyize konu … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının ONANMASINA,
3.Temyiz giderlerinin istemde bulunan üzerinde bırakılmasına,
4.Dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine,
5.2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun (Geçici 8. maddesi uyarınca uygulanmasına devam edilen) 54. maddesinin 1. fıkrası uyarınca bu kararın tebliğ tarihini izleyen günden itibaren onbeş (15) gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 08/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.