Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/10782 Esas 2022/504 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekilleri tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafinin duruşmalı inceleme isteminin, hükmedilen cezanın on yıl hapis cezasından aşağı olması ve süresinde talepte bulunulmaması nedeniyle 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 318. maddesi gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede:
Olay günü saat 20:20 sıralarında, sanık sürücü ...’ın sevk ve idaresindeki otomobil ile 1,61 promil alkollü vaziyette meskun mahal dışında, gece vakti, aydınlatmanın olmadığı bölünmüş asfalt kaplama Devlet karayolunda seyir halindeyken, olay mahalli kavşağa geldiğinde, kendisine hitap eden “Dur” işaret levhasını dikkate almadan yolun sağ tarafından ana yola giriş yapıp, karşı istikamete geçiş yapmak isteyen sürücü ...’ün sevk ve idaresindeki otomobil ile çarpışması sonucu, sürücü ... ile aynı araçta yolcu olarak bulunan ...'’ün öldüğü, kazanın meydana gelmesinde sanığın tali kusurlu olduğunun kabul ve tespit edildiği olayda;
Hüküm fıkrasında TCK'nın 63. maddesine yer verilmemiş olsa da 04/12/2014- 22/04/2015 tarihleri arasında tutuklu kalan sanığın hukuki durumunun infaz aşamasında gözetilmesi mümkün bulunduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin kusur tespitine, kazanın alkolün etkisi ile gerçekleşmediğine, bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine, ölen sürücünün tamamen kusurlu olduğuna, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna; katılanlar vekillerinin tayin edilen cezanın az olduğuna, bilinçli taksirden arttırım oranının daha fazla olması gerektiğine, kusur tespitine, takdiri indirim maddesi ile lehe hükümlerin uygulanmaması gerektiğine, kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dosya kapsamında mevcut adli sicil kaydına göre, ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.01.2013 tarihli, 2011/447 esas ve 2013/47 karar sayılı, 02.10.2014 tarihinde kesinleşen, TCK’nın 89/4, 62/1, 51. maddeleri gereğince hükmedilen 5 ay hapis cezasına mahkumiyetine ilişkin ilamın tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, sanık hakkında TCK'nın 58/6. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılama gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun'un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hüküm fıkrasına, "Sanık ...’ın adli sicil kaydında yer alan, ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29.01.2013 tarihli, 2011/447 esas ve 2013/47 karar sayılı, 02.10.2014 tarihinde kesinleşen, TCK’nın 89/4, 62/1, 51. maddeleri gereğince hükmedilen 5 ay hapis cezasına mahkumiyetine ilişkin ilamın tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından, TCK'nın 58/6. maddesi gereğince cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibarelerinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.01.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.