MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : İhmali davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Lüleburgaz Adliyesinde zabıt katibi olarak görev yapan sanığın olay tarihinde nöbetçi olduğu halde amirlerine haber vermeksizin ve izin almaksızın ilçeyi terketmesi sonucunda, Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından yürütülen bir soruşturma kapsamında yağma suçundan tutuklanmaları istemiyle nöbetçi mahkemeye sevkedilen suça sürüklenen çocukların adli işlemlerinin aksamasına sebebiyet vererek kişilerin mağduriyetine neden olduğu iddia ve kabul olunan olayda; sevk işlemlerini takiben telefon ile ulaşılarak durumdan haberdar edilen sanığın, yönlendirdiği katibin ilçe dışında olması nedeniyle başka bir zabıt katibinin göreve çağrıldığı, bu suretle sorgusu yapılan suça sürüklenen çocukların mahkemesince aynı gün tutuklanmalarına karar verildiğinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 257. maddesinde belirtilen suçun oluşması için görevin gereklerine aykırı davranış veya ihmal ve gecikmenin yanında “kişilerin mağduriyetine veya kamunun zararına neden olunması ya da kişilere haksız bir menfaat sağlanması” öğelerinden birinin de gerçekleşmesi gerektiği nazara alındığında ve suça sürüklenen çocukların sevk işlemleri sonucunda mahkemece serbest bırakılmayıp aynı gün tutuklandıkları hususları da gözetildiğinde; sanığın norma aykırı eylemi sebebiyle objektif cezalandırma koşullarının gerçekleşmediği ve bu nedenle görevi kötüye kullanma suçunun unsurlarının oluşmayacağı, fiilin disiplin hukukunun konusunu oluşturacağı gözetilerek müsnet suçtan beraat kararı verilmesi gerektiği halde yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
Kabule göre de;
1) Yüklenen suçu TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle işleyen ve adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verilen sanık hakkında, aynı Kanunun 53/5. maddesi gereğince hükümde belirtilen gün sayısının yarısından bir katına kadar bu hak ve yetkinin kullanılmasının yasaklanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2) 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasını ödememesi
durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA, 12/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.