Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2018/2599 Esas 2018/19806 Karar Sayılı İlamı

8. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/2599
Karar No: 2018/19806
Karar Tarihi: 06.12.2018

Yargıtay 8. Hukuk Dairesi 2018/2599 Esas 2018/19806 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, elatmanın önlenmesi, yapıların yıkılması, taşınmazların eski hale getirilmesi ve davalılardan tazminatın tahsili ile ilgili bir davada verilen kararın davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, Yargıtay 1. Hukuk Dairesi'nin kararının kesinleştiğini belirtmiştir. Davalı tarafından, kararın düzeltilmesi istenilmiş ancak Yargıtay Hukuk Genel Kurulu, karar düzeltme isteminin reddine karar vermiştir. Kararda, temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise o kararın tarihinin esas alınması gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, 5219 sayılı Kanun ile değiştirilen HUMK'un 440/III-1 maddesi ile eklenen 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesi ile ilave edilen Ek Madde 4'e göre, 01.01.2017 tarihinden itibaren değeri 13.900,00 TL'den az olan davalara ait hükümlerin Yargıtay kararları hakkında karar düzeltme yoluna gidilemeyeceği belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5219 sayılı Kanun'un HUMK'un 440/III-1 maddesi
- 5236 sayılı Kanun'un 19. maddesi
- HUMK'a ilave edilen Ek Madde 4

8. Hukuk Dairesi 2018/2599 E. , 2018/19806 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : Elatmanın Önlenmesi-Yıkım Ve Tazminat

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonucunda Mahkemece verilen elatmanın önlenmesine, yapının yıkılmasına, taşınmazın eski hale getirilmesine ve 305,02 TL tazminatın davalılardan tahsiline dair kararın davalı ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 1. Hukuk Dairesinin 12.10.2017 gün ve 2015/2945 Esas, 2017/5309 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmişti. Davalı ... vekili tarafından süresinde kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:
KARAR

Yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelenmesi sonucunda Yargıtay Daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı miktar itibariyle karar düzeltme yoluna gidilmesinin mümkün olup olmadığı belirlenirken; temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan Kanun hükmü esas alınmalıdır. (Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.4.2005 gün ve 2005/4-295-287 sayılı ilamı) Bu durumda, temyiz veya karar düzeltme incelemesinde kesinlik, dolayısı ile kanun yoluna başvurulabilirlik sınırı belirlenirken talep hangi karara yönelik ise o karar tarihinin esas alınması gerekir .
Talep karar düzeltme istemine ilişkin olduğu ve 12.10.2017 günlü Daire kararının düzeltilmesi istendiği için kesinlik sınırı Daire karar tarihine göre belirlenmelidir.
Bilindiği üzere, 1086 sayılı HUMK"un 440/III-1 maddesi 21.7.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanun ile değiştirilmiş, ayrıca 01.04.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5236 sayılı Kanunun 19.maddesi ile HUMK’a ilave edilen Ek Madde 4"e göre de; 01.01.2017 tarihinden itibaren değeri 13.900,00 TL"den az olan davalara ait hükümlerin onanmasına veya bozulmasına ilişkin Yargıtay kararları hakkında karar düzeltme yoluna gidilemeyeceği öngörülmüştür.
SONUÇ : Yukarıda yazılı nedenle, (6100 sayılı Yasanın geçici 3. maddesi yollaması ile) davalının karar düzeltme istemine ilişkin 18.12.2017 havale tarihli dilekçesinin REDDİNE, peşin harcın istek halinde temyiz edene iadesine, 06.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.