Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2022/1203 Esas 2022/1547 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : SAMSUN BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 5. HUKUK DAİRESİ



Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen menfi tespit davasının yetkisizlik nedeniyle reddine dair verilen hüküm hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; davacı ve davalının istinaf başvurularının ayrı ayrı esastan reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine; dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalı ile imzaladığı "Sağlık Hizmeti Satın Alma Sözleşmesi" uyarınca davalı kurumun sigortalılarına sağlık hizmeti sunduğunu, davalı kurumca hakkında, sözleşme ve ... hükümlerine aykırı işlemler yapıldığı iddiası ile toplam 516.240,51-TL'nin alacaklarından mahsubu yönünde cezai işlem tesis ettiğini, kurum işleminin haksız ve hukuka aykırı olduğunu ileri sürerek; fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 406.020,75-TL yönünden davalı kuruma borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; 14.09.2020 tarihli ara karar ile davacının ihtiyati tedbir talebinin kabulüne ve davacının davalı nezdindeki alacaklarından mahsup edilmesine ilişkin kesinti işleminin dava sonuçlanıncaya kadar tedbiren durdurulmasına, 26.01.2021 tarihli ara karar ile de davalının ihtiyati tedbir kararına itirazının reddine karar verilmiş; yargılama sonunda ise davanın esasına ilişkin olarak tarafalar arasındaki sözleşmede Ankara mahkemelerinin yetkili kılındığı gerekçesiyle dava dilekçesinin yetkisizlik nedeniyle reddine karar verilmiştir.
Hükmün süresi içinde taraflarca istinaf edilmesi üzerine bölge adliye mahkemesince davacının davanın esasına (yetkisizlik kararına) yönelik, davalının ise ihtiyati tedbir kararına yönelik istinaf nedenlerinin incelenmesi sonucu tarafların istinaf başvurularının ayrı ayrı esastan reddine karar verilmiş, karar süresi içine taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacı vekilinin temyiz başvurusu yönünden yapılan incelemede;
6100 sayılı HMK’nın 353/1-a-3 ve 362/1-c maddeleri uyarınca; ilk derece mahkemelerince verilen yetkisizlik kararları hakkında istinaf incelemesi sonucunda verilen bölge adliye mahkemesi kararları kesindir.
HMK'nın 366. maddesi atfıyla aynı Kanunun 352. maddesi uyarınca, kesin olan karar hakkında Yargıtay tarafından temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Davalı vekilinin (ihtiyati tedbir kararına yönelik) temyiz başvurusu yönünden yapılan incelemede;
Temyize konu edilen ihtiyati tedbir talebine ilişkin karar , 6100 sayılı HMK'nun yürürlükte olduğu dönemde verilmiştir.
6100 sayılı HMK'nın 362. maddesinde bölge adliye mahkemelerinin temyiz olunamayan kararları düzenlenmiş, aynı maddedin 1/f bendinde de geçici hukuki korumalar hakkında verilen kararlar hükmüne yer verilmiştir. Somut olayda, geçici hukuki koruma kararlarından olan ihtiyati tedbir talebinin kabulüne ilişkin kararın temyiz edilemeyen kararlardan olduğu, diğer bir ifade ile ihtiyati tedbir istemi hakkında istinaf incelemesi sonucunda verilen bölge adliye mahkemesi kararının kesin olduğu açıktır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı ve davalı tarafın temyiz istemlerinin REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine, 24/02/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.