Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/3459 Esas 2020/4174 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3459
Karar No: 2020/4174
Karar Tarihi: 20.10.2020

Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/3459 Esas 2020/4174 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sulh Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hükümde, sanık cinsel taciz suçundan mahkum edilmiştir. Ancak, ceza sınırlarının en fazla iki yıl hapis cezasını gerektirdiği ve basit yargılama usulüne ilişkin kanun düzenlemeleri göz önünde bulundurularak, Anayasa Mahkemesi tarafından yapılan bir iptal kararı sonrası, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu sebeple mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 251. maddesi, 7188 sayılı Kanun'un geçici 5. maddesi ve 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendi anılmaktadır.

14. Ceza Dairesi 2016/3459 E. , 2020/4174 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanığın işlediği cinsel taciz suçunun üst sınırının iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektirmesi ve mahkemece mahkumiyet hükmü kurulmasının ardından 17.10.2019 tarihinde yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen 5271 sayılı CMK’nın 251. maddesindeki basit yargılama usulüne dair kanuni düzenlemeden sonra 7188 sayılı Kanunun geçici 5. maddesinin 1/c bendine yönelik olarak 19.08.2020 günlü, 31218 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 25.06.2020 tarih ve 2020/16 Esas, 2020/33 sayılı Kararı ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununa 7188 sayılı Kanunun 31. maddesiyle eklenen geçici 5. maddesinin (d) bendinde yer alan “kovuşturma evresine geçilmiş” ibaresinin, aynı bentte yer alan “basit yargılama usulü” yönünden Anayasaya aykırı bulunarak iptal edilmesi karşısında, anılan karara istinaden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz talebi bu itibarla yerinde görüldüğünden, esası incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 20.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.