4. Ceza Dairesi Esas No: 2020/12553 Karar No: 2021/8384 Karar Tarihi: 09.03.2021
Hakaret - görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/12553 Esas 2021/8384 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından görülen davada, sanıkların hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından mahkumiyetlerine hükmedildi. Mahkeme, sanıkların temyiz itirazlarını değerlendirerek, hakaret suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verdi. Ancak, görevi yaptırmak için direnme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinde, sanıkların ayrı ayrı cezalandırılması konusunda çelişki yaşandığı gerekçesiyle verilen kararın bozulmasına hükmedildi. Kanun maddeleri olarak Türk Ceza Kanunu'nun 265/1 ve 43/2 maddeleri ve CMUK'un 326. maddesi belirtildi.
4. Ceza Dairesi 2020/12553 E. , 2021/8384 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Hakaret, görevi yaptırmamak için direnme HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
KARAR
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: A) Sanık ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve sanık ... hakkında hakaret suçlarından verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara karşı, yalnızca itiraz yolu açık ve dolayısıyla yapılan başvurunun bu doğrultuda değerlendirilmesinin gerekli bulunduğu, Anlaşıldığından, sanıklar ... v ...’ın tebliğnameye uygun olarak, temyiz davası istekleri hakkında KARAR VERMEYE YER OLMADIĞINA, B) Sanıklar hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyizinde ise; 1) İddianamede sanık ...’ın görevi yaptırmamak için direnme eylemini müştekiler ... ile ...’a ve sanık ...’ın görevi yaptırmamak için direnme eylemini müşteki ... ile katılan ...’ya yönelik olarak gerçekleştirildiğinin belirtildiği, sanık ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümlerde eylemlerinin müşteki ... ve katılan ...’ya yönelik olduğunun belirtilmiş olduğu halde gerekçe de “sanık ..."nin müşteki ... ve ..."e diğer sanık ..."in ise ... ve İsmail"e karşı 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu 265/1 maddesi kapsamında kalan eylemlerde bulunduğunun anlaşıldığı” şeklinde belirtilmek sureti ile çelişkiye neden olunması, 2) Kabule göre ise; a) Olay tarihinde kavga anonsu üzerine olay yerine gelen polis memurlarını yaralayan sanık ...’ın eylemlerinin, kısa zaman dilimi içerisinde gerçekleştirilmiş olup aynı eylemin devamı niteliğinde olması karşısında sanık hakkında belirlenecek temel cezanın sadece TCK"nın 43/2. maddesi gereğince artırılması gerektiği gözetilmeden sanığın her müştekiye yönelik eyleminin ayrı, bağımsız görevi yaptırmamak için direnme suçunu oluşturduğu kabul edilerek ayrı ayrı iki kez cezalandırılmasına karar verilmesi, b) Adli sicil kaydı bulunmayan ve 24/09/2012 tarihli duruşmada hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasını talep eden sanık ... hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükümlerden biri hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesine karşın diğeri hakkında. çelişki oluşturacak şekilde, kısa süreli hapis cezası adli para cezasına çevrilerek “Dosya kapsamı, elde edilen deliller, kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi gözönüne alınarak, sanık hakkında yukarıdaki kanun maddelerinden başka lehe ve aleyhe kanun maddesinin taktiren uygulanmasına yer olmadığı,” şeklindeki kanuni olmayan gerekçe ile sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması hususunda herhangi bir karar verilmemesi, Kanuna aykırı, sanıklar ... ve ...’ın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden tebliğnameye uygun olarak HÜKÜMLERİN BOZULMASINA, yeniden hüküm kurulurken CMUK"nın 326. maddesi uyarınca “cezayı aleyhe değiştirme yasağı” ilkesinin gözetilmesine, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 09/03/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.