MAHKEMESİ :Kadastro Mahkemesi

Taraflar arasındaki kadastro tespitine itiraz davasının yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... Yönetimi ve davalı ... mirasçısı ... tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:

K A R A R

Kadastro sırasında ... köyü 101 ada 216 parsel sayılı 14091.45 m2 yüzölçümündeki taşınmaz, Haziran 1933 Tarih, 79 sıra numaralı tapu kaydına dayalı olarak tarla niteliğinde davalı ..., 101 ada 217 parsel sayılı 8525.90 m2 yüzölçümündeki taşınmaz Temmuz 1933 tarih, 74 sıra numaralı tapu kaydına dayalı olarak ... adına tespit edilmiştir. Orman Yönetimi, çekişmeli parsellerin devlet ormanı olduğu iddiasıyla dava açmıştır. Mahkemece davanın reddine, çekişmeli taşınmazların tespit gibi davalılar adına tapuya tesciline karar verilmiş, hüküm davacı ... Yönetimi ve davalı ... mirasçısı ... tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, kadastro tespitine itiraza ilişkindir.
Çekişmeli taşınmazların bulunduğu yerde 5304 sayılı Yasa ile değişik 3402 sayılı Yasanın 4. maddesi hükmüne göre orman kadastrosu yapılmış, temyize konu davanın varlığı nedeniyle kesinleşmemiştir.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve uzman orman bilirkişi tarafından eski tarihli hava fotoğrafları ve memleket haritasına dayalı olarak yöntemine uygun biçimde yapılan inceleme ve araştırmada çekişmeli taşınmazların orman sayılmayan yerlerden olduğu anlaşıldığına göre yazılı biçimde hüküm kurulmasında bir isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; davalı ... kendisini vekille temsil ettirmiş olduğundan lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru değil ise de, bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hüküm fıkrasında yer alan 5. fıkradan sonra gelmek üzere “Davalılardan ... kendisini vekille temsil ettirdiğinden 3402 sayılı Yasanın 31/3. maddesi hükmü gereğince vekilin emek ve mesaisi gözetilerek takdiren 250.-TL vekalet ücretinin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” sözcüklerinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Yasanın geçici 3. maddesi göndermesiyle H.Y.U.Y.’nın 438/7. maddesine göre bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, 19.01.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6099 sayılı Yasanın 16. maddesi ile 3402 sayılı Yasaya eklenen 36/A maddesi gereğince temyiz eden davalıdan onama harcı alınmasına yer olmadığına ve yatırdığı peşin temyiz harcının istek halinde iadesine, aşağıda yazılı onama harcının Orman Yönetimine yükletilmesine 23.02.2012 günü oybirliğiyle karar verildi.