MAHKEMESİ : Ankara 6. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 22/11/2012
NUMARASI : 2009/245-2012/491

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda verilen hükmün duruşmalı olarak temyizen tetkiki davacılar vekilince istenmiş olmakla duruşma için tayin edilen 8.4.2014 Salı günü davacılar vekili Av. Ö.. Ç.. geldi. Davalılar tarafından gelen olmadı. Temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşıldıktan ve hazır bulunan davacılar vekili dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü.

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalı tarafa ait araç sürücüsünün kusurlu hareketi ile meydana gelen kazada davacılar Ayhan, Melahat ve Mustafa"nın yaralandığını açıklayıp fazlaya dair haklarını saklı tutarak davacı Ayhan için 100 TL iş göremezlik, 100 TL bakıcı, 100 TL tedavi, 100 TL vasıta, 50.000 TL manevi, oğlu Mustafa"nın yaralanması nedeniyle 15.000 TL manevi, Mustafa için 100 TL iş göremezlik, 100 TL bakıcı, 100 TL tedavi, 100 TL vasıta, 40.000 TL manevi, Hülya için eşi Ayhan yaralandığı için 15.000 TL, oğlu Mustafa yaralandığı için 15.000 TL manevi, Melahat için 100 TL iş göremezlik, 100 TL bakıcı, 100 TL tedavi, 100 TL vasıta, 40.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep etmiştir. Davacılar vekili ıslah ile maddi tazminat talebi miktarı toplamını bilirkişi raporu doğrultusunda Ayhan için iş göremezlik 30.752,36 TL, tedavi gideri 700 TL, Melahat için iş göremezlik 1.516,34 TL, Mustafa için iş göremezlik 57.244,83 TL, tedavi gideri 144,50 TL"ye yükseltmiştir.
Davalılar vekilleri, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan kanıtlara göre; davanın kısmen kabulü ile, davacı Ayhan için 31.452,36 TL iş göremezlik, 700 TL tedavi, kendisi için 4.000 TL manevi, oğlu Mustafa"nın yaralanması nedeni ile 3.000 TL tazminatının, davacı Mustafa için 57.244,83 TL iş göremezlik, 144,50 TL tedavi, 10.000 TL manevi tazminatın, davacı Melahat için 1.516,34 TL iş göremezlik, 2.000 TL manevi tazminatın, davacı Hülya için eşi Ayhan"ın yaralanması nedeni ile 2.000 TL, oğlu Mustafa"nın yaralanması nedeni ile 3.000 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline (davalı sigorta şirketi sadece maddi tazminattan ve dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte) bakıcı ve yol gideri hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Dava, trafik kazasından kaynaklanan maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece manevi tazminat isteminin kısmen kabulüne karar verilmiştir. Borçlar Kanunu’nun 47. maddesi hükmüne göre hakimin özel halleri göz önüne alarak manevi tazminat adı ile hak sahibine verilmesine karar vereceği para tutarının adalete uygun olması gerekir. Tazminatın amacı zarara uğrayanda bir huzur duygusu doğurmaktır. Somut olayda, tarafların kusur oranı, davacının yaralanma derecesi, tarafların ekonomik ve sosyal durumu, duyulan acı gibi nedenler dikkate alındığında, davacılar için hükmedilen manevi tazminat miktarı, duyulan acıyı, çekilen sıkıntıyı hafifletebilecek düzeyde değildir. Hükmedilen manevi tazminat miktarları az olup daha üst düzeyde manevi tazminat takdiri gerekir.
3-Kabule göre de, yargılama masraflarının eksik hesaplanması doğru değil bozma nedenidir.
SONUÇ: Yukarıda 1 numaralı bentte açıklanan nedenle davacılar vekillerinin sair temyiz itirazlarının reddine, 2 ve 3 numaralı bentte açıklanan nedenle davacılar vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, 1.100,00 TL vekalet ücretinin davalılardan alınarak duruşmada vekille temsil olunan davacılara verilmesine, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 8.4.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.