Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/8957 Esas 2022/630 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1-2-b, 62, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelendi gereği düşünüldü;
5271 sayılı CMK'nın, 17.10.2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi ile başlığı ile birlikte yeniden düzenlenmiş olan ''Basit Yargılama Usulü'' başlıklı 251. maddesinin 1. fıkrasında yer alan; ''Asliye ceza mahkemesince, iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı iki yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir.'' şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı, temyizen incelenen kararda, mahkemece takdiren basit yargılama usulü uygulanmadan genel hükümlere göre yargılamaya devam edilmekle yapılan incelemede;
Sanığın kanalizasyon çalışmalarını yürüten şirket yetkilisi olduğu, olay tarihinde yol güzergahı üzerinde yeterli önlem alınmaksızın dik olarak dizili vaziyette bulunan beton büzlerden birinin üzerine düşmesi sonucu orada oynamakta olan 6 yaşındaki mağdurun orta 2 kemik kırığı şeklinde yaralandığı sanığın asli kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiğinin kabul edildiği olayda;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin kusura ilişkin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 25.01.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.