Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5297 Esas 2022/583 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Sulh Ceza Hakimliği

Taksirle bir kişinin yaralanmasına neden olma suçundan meçhul şüpheli hakkında yapılan soruşturma evresi sonunda İstanbul Anadolu Cumhuriyet Başsavcılığınca verilen 06/01/2021 tarihli ve 2020/220710 soruşturma, 2021/1581 sayılı kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itirazın reddine dair İstanbul Anadolu 1. Sulh Ceza Hâkimliğinin 01/02/2021 tarihli ve 2021/539 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
5271 sayılı Kanunun 160. maddesi uyarınca, Cumhuriyet savcısının, ihbar veya başka bir suretle bir suçun işlendiği izlenimini veren bir hâli öğrenir öğrenmez kamu davasını açmaya yer olup olmadığına karar vermek üzere hemen işin gerçeğini araştırmaya başlaması gerektiği, aynı Kanunun 170/2. maddesi gereğince yapacağı değerlendirme sonucunda, toplanan delillerin suçun işlendiği hususunda yeterli şüphe oluşturduğu kanısına ulaştığında iddianame düzenleyerek kamu davası açacağı, aksi halde ise anılan Kanunun 172. maddesi gereği kovuşturma yapılmasına yer olmadığına dair karar vereceği, buna karşın Cumhuriyet savcısının 5271 sayılı Kanunun kendisine yüklediği soruşturma görevini yerine getirmediği, ortada yasaya uygun bir soruşturmanın bulunmadığı durumda, anılan Kanunun 173/3. maddesindeki koşullar oluşmadığından, itirazı inceleyen merciin Cumhuriyet savcısının soruşturma yapmasını sağlamak maksadıyla itirazın kabulüne karar verebileceği yönündeki açıklamalar karşısında,
Dosya kapsamına göre, somut olayda Mutlu Metal Sanayi ve Ticaret A.Ş.'nde işçi olarak çalışan müştekinin 2016 yılında belinden rahatsızlık geçirmesi nedeniyle ameliyat olduğu, ameliyat olmadan evvel 17 günlük gecikme yaşandığı, ameliyat olduktan sonra ise rahatsızlığının daha kötüye gitmesi nedeniyle şikayetçi olması üzerine, şikayet hakkını süresi içinde kullanmadığından bahisle meçhul şüpheli hakkında kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilmiş ise de,
1)5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 89. maddesinin 5. fıkrasındaki "Taksirle yaralama suçunun soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlıdır. Ancak, birinci fıkra kapsamına giren yaralama hariç, suçun bilinçli taksirle işlenmesi halinde şikâyet aranmaz.” hükmüne göre, somut olayda müştekinin yaralanması bakımından kesin doktor raporu aldırılıp yaralanmanın 5237 sayılı Kanunun 89. maddesinin 2 ve 3. fıkralarında sayılan nitelikli yaralanma hallerine uyup uymadığı belirlendikten sonra şüphelinin hukuki durum değerlendirilmesi yapılarak, kesin rapora göre yaralanmanın 89/1. madde kapsamında kalması halinde şikayet yokluğu nedeni ile kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilebileceği, zira yaralanmanın aynı maddenin 2 veya 3. fıkralarına göre nitelikli olması halinde soruşturmanın şikayete bağlı olup olmadığının belirlenmesi için olayda bilinçli taksir bulunup bulunmadığın araştırılması gerekeceği gözetilmeden, yapılan eksik soruşturma sonucu kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verildiği gözetilmeden, soruşturmanın genişletilmesi yerine, yazılı şekilde itirazın reddine karar verilmesinde,
2) Müştekinin 03/11/2020 tarihinde alınan ifadesinde Azmi Hamzaoğlu isimli doktordan açıkça şikayetçi olduğu, bu şahsın isminin kovuşturmaya yer olmadığına dair kararda yer almayıp meçhul şüpheli olarak geçtiği anlaşılmakla, şikayet edilen doktor hakkında soruşturma yapılması gerektiği gözetilmeden, yapılan eksik soruşturmaya dayalı kovuşturmaya yer olmadığına dair karar verilmesi nedeniyle soruşturmanın genişletilmesi yerine, yazılı şekilde itirazın reddine karar verilmesinde, isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Adalet Bakanlığının 22.06.2021 gün ve 94660652-105-34-5170-2021-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06.07.2021 gün ve 2021/84237 sayılı ihbarnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tüm dosya kapsamından; 1956 doğumlu müşteki Hakime Özcan’ın 03.11.2020 tarihinde, Çekmeköy İlçe Emniyet Müdürlüğü, Alemdağ Polis Merkezi Amirliğine başvurarak, Temmuz 2016 yılında, belindeki rahatsızlıklar nedeni ile Pendik’de ismini hatırlayamadığı bir hastanede ameliyat olduğunu, ağrıları geçmeyince Şişli Florence Nightıngale hastanesinde ortopedi doktoru Dr. Azmi Azamoğlu’na aynı yılın Kasım ayında muayene olduğu ve doktorun ameliyat olması gerektiğini söylemesi üzerine hastaneye yatışının yapıldığı, 75 gün hastanede yattığı ve bu doktor tarafından iki kere ameliyat edildiği, doktorun kendisi ile ilgilenmediğini, asistanı Dr. Sinan Kahraman’ın ilgilendiğini, hastaneye yaklaşık 180 bin lira ödeme yaptığını, ameliyat sonrası desteksiz yürüyemediğini belirterek, yanlış ameliyat eden doktordan davacı ve şikayetçi olmuştur.
Dosya içerisinde yer alan Şişli Florence Nightıngale hastanesi kayıtları incelendiğinde; müşteki Hakime Özcan’a ait epikriz raporunda özetle “...daha önce dış merkezde 2 defa vertebra operasyonu geçiren hastanın, vertebra enfeksiyonu ve sakrum kırığı nedeni ile revizyon cerrahisi yapılmak üzere hastanın 05.11.2016 tarihinde operatör doktor Sinan Kahraman tarafından yatışının yapıldığı, 28.12.2016 tarihinde hastanın iyileşerek taburcu olduğu, 06.01.2017 tarihinde kontrol önerildiği bilgilerinin mevcut olduğu anlaşılmakla;
Taksirle yaralama suçu TCK'nın 89. maddesinde hükme bağlanmış olup aynı maddenin 5. fıkrası gereğince 1. fıkrası kapsamı dışında bulunan bilinçli taksir hali hariç şikayete tabi olduğu ve şikayet süresinin filin ve failin öğrenilmesinden itibaren 6 aylık süre içerisinde kullanılması gerektiği ancak müştekinin bu süre içerisinde şikayet hakkını kullanmadığı, farklı hastanelerde farklı doktorlar tarafından 4 yıl önce ameliyat ve tedavilerinin yapıldığı, olayın hangi doktorun kusurlu eyleminden kaynaklandığının belinlenemediği, kaldı ki somut olaya göre dosyada bilinçli taksir olarak nitelendirilebilecek bir eylem olmadığının anlaşılması karşısında; kovuşturmaya yer olmadığına dair karara karşı yapılan itiraz üzerine verilen merci kararında isabetsizlik görülmediğinden,
Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen ihbarname bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görülmediğinden, İstanbul Anadolu 1. Sulh Ceza Hâkimliğinin 01/02/2021 tarihli ve 2021/539 değişik iş sayılı kararına yönelik yapılan kanun yararına bozma talebinin CMK'nın 309. maddesi uyarınca REDDİNE, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 25.01.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.