Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2011/3925 Esas 2012/1067 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/3925
Karar No: 2012/1067

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2011/3925 Esas 2012/1067 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalıya 30.000 TL borç vermiş ve bu parayı EFT yoluyla göndermiş ancak davalı geri ödeme yapmamıştır. Davacı, davalı hakkında icra takibi başlatmış ancak davalının itirazı üzerine takip durdurulmuştur. Davacı, itirazın iptali ile takibin devamı ve icra inkar tazminatının davalıdan tahsili için dava açmıştır. Mahkeme, delillerin yetersizliği nedeniyle davanın reddine karar vermiştir. Davacı tarafından temyiz edilen karar, karşılanmış ve davacı yararına karar bozulmuştur.
Kanun maddeleri: İcra ve İflas Kanunu Madde 99-116, Türk Borçlar Kanunu Madde 74-78.

(Kapatılan) 13. Hukuk Dairesi 2011/3925 E. , 2012/1067 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün davacı avukatınca duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde taraflardan gelen olmadığından incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR
Davacı, davalıya 30.000,00 TL borç verdiğini, bu parayı davalı hesabına EFT yoluyla gönderdiğini, ancak davalının bu borcun bir kısmını kendisine geri ödemediğini, bu nedenle davalı hakkında icra takibi başlattığını, davalının itirazı üzerine takibin durduğunu, itirazin iptali ile takibin devamı ile birlikte %40’ tan aşağı olmamak üzere icra inkar tazminatının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davacının bu parayı 19.02.2007 tarihinde hesabına yolladığını ancak kendisininde yollanan 30.000,00 TL’i 08.08.2007 tarihinde davacıya iade ettiğini, parayı almadığını beyanla davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş, karar davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Davacı davalıya EFT yoluyla gönderdiği 30.000,00 TL’nin borç olarak verildiğini ileri sürdüğü, dekontlarda gönderilme sebebi açıkça yazmadığından karine olarak bu gönderilen paranın ödeme olarak Kabul edilmesi gerektiği ancakdavalının gönderilen paranın varolan bir borcu söndürmek için gönderildiğini savunmadığı, aksine kendisine gönderilen bu parayı geri ödediğini savunduğu, böylece ispat külfetinin davalı tarafa geçtiği gözönüne alınıp bu çerçevede işin esası incelenerek hasıl olacak sonuca göre hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 25.1.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.