Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/5623 Esas 2022/593 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : CMK'nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanması ile 765 sayılı TCK'nın 459/2. maddesi gereğince mahkumiyet


Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında açılan davanın zamanaşımı nedeniyle düşmesine ilişkin hüküm, sanık ve üst Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle yaralama suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, 765 sayılı TCK'nın 459/2. maddesi gereğince 3 ay hapis ve 343 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair KKK 8. Kolordu Komutanlığı Elazığ Askeri Mahkemesinin 09.04.2009 tarihli ve 2009/201 esas 2009/205 karar sayılı kararının 29.10.2009 tarihinde kesinleştiği, bu tarih itibariyle zamanaşımı süresinin durduğu, sanığın denetim süresi içinde 06.08.2013 tarihinde TCK'nın 191/1. maddesinde düzenlenen kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanmak suçunu işlediği, ikinci suç tarihi itibariyle zamanaşımı süresinin yeniden işlemeye başladığı, Adana 6. Sulh Ceza Mahkemesinin 24.01.2014 tarih ve 2013/10781 esas 2014/118 sayılı kararı ile bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verildiği, hükmün 24.02.2014 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair kararı kapsayan dosya incelendi:
Sanığa isnat edilen ve daha ağır bir suçu oluşturma ihtimali bulunmayan eylem 765 sayılı (mülga) Türk Ceza Kanununun 459. maddesinde yaptırıma bağlanmış olup, anılan suç 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi yollamasıyla lehe neticeler doğuran aynı Kanunun 102/4. maddesi uyarınca 5 yıllık zamanaşımına tabidir. Dava zamanaşımını kesen nedenlerin varlığı halinde süre yeniden işlemekte ise de, bu süre 104/2. maddesi uyarınca en fazla yarı oranında uzayacağından, 3 yıl 9 ay 8 gün zamanaşımının durma süresi de gözetildiğinde, suç tarihi olan 18.01.2003 tarihinden itibaren 765 sayılı TCK’nın 102/4. ve 104/2. maddelerinde öngörülen zamanaşımı süresinin inceleme tarihinden önce 26.04.2014 tarihinde dolmuş olduğu anlaşılmakla, dosya içeriği itibariyle de CMK'nın 223/9. maddesindeki derhal beraat kararı verilmesini gerektirir şartlar bulunmadığından, sanığın ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olup, hükmün sair yönleri incelenmeksizin, gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, 765 sayılı TCK’nın 102/4, 104/2. ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince kamu davasının isteme uygun olarak DÜŞMESİNE, 25/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.