Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/3517 Esas 2022/590 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : CMK'nın 231/11. maddesi uyarınca açıklanması ile TCK'nın 85/1, 62, 51, 51/3-7, 53/1. maddeleri uyarınca mahkumiyet


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Taksirle öldürme suçundan sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda, TCK'nın 85/1, 62, 53/6. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ve ehliyetin 3 ay süreyle geri alınmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/6. maddesi gereğince sanık hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, aynı maddenin 8. fıkrası uyarınca 5 yıllık denetim süresine tabi tutulmasına dair Kemalpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/05/2014 tarihli ve 2013/66 Esas, 2014/236 Karar sayılı kararının 06/06/2014 tarihinde kesinleşmesine müteakip sanığın denetim süresi içinde 30/01/2015 tarihinde TCK'nın 179. maddesinde düzenlenen trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediği ve Kemalpaşa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin bu suçtan sanığın mahkumiyetine karar verdiği, hükmün 04/03/2015 tarihinde kesinleştiği ve ihbar üzerine dosya yeniden ele alınarak önceki hükmün 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/11. maddesi gereğince açıklanmasına dair Kemalpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/11/2015 tarihli ve 2015/165 Esas, 2015/506 Karar sayılı kararını kapsayan dosya incelendi;
Olay günü, gündüz vakti meskun mahal içi, iki şeritli iki yönlü asfalt yolda sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile kavşağa yaklaşırken önündeki aracı sollamaya çıktığı esnada yolun sağından soluna doğru kavşak başından karşıdan karşıya geçen yayaya sağ şerit üzerinde aracının sağ ön kısmı ile çarpması neticesinde yayanın hayatını kaybetmesi ile sonuçlanan ve sanığın asli kusurlu olduğunun kabul edildiği olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre;
1-5271 sayılı Kanununun 231. maddesinin 11. fıkrasında, denetim süresi içerisinde kasten yeni bir suçun işlenmesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranılması halinde mahkemece hükmün açıklanacağı belirtilmiş olup, bu iki halden birinin gerçekleştiğinin saptanması durumunda, mahkemece yapılacak işlem, önceden verilen ancak, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına konu olması nedeniyle hukuki varlık kazanmayan hükmün açıklanmasından ibarettir. Bu iki şarttan birine aykırılık nedeniyle hükmün açıklanması halinde mahkemece, uygulanmasında yasal zorunluluk bulunduğu halde, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi nedeniyle uygulanamayan yasal hükümler hariç olmak üzere önceki hükümde bir değişiklik yapılmayacağından, yeniden kurulan hükümde önceden verilen hükmün infazının sağlanması gerekmektedir.
Bu açıklamalar ışığında, Kemalpaşa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/05/2014 tarihli ve 2013/66 Esas, 2014/236 Karar sayılı kararı ile sanık hakkında açıklanması geri bırakılan hükmün aynen açıklanması yerine, hükmolunan hapis cezasının yasal zorunluluk bulunmadığı halde ertelenmesine karar verilmesi, taksirli suçlarda uygulama olanağı bulunmamasına rağmen sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 53/1. Maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmesi ve açıklanması geri bırakılan hükümde TCK'nın 53/6. maddesi uyarınca sürücü belgesi alınmasına rağmen açıklanan kararda bu hususun göz ardı edilmesi;
2-Olay günü, gündüz vakti meskun mahal içi, iki şeritli iki yönlü asfalt yolda sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile kavşağa yaklaşırken önündeki aracı sollamaya çıktığı esnada yolun sağından soluna doğru kavşak başından karşıdan karşıya geçen yayaya sağ şerit üzerinde aracının sağ ön kısmı ile çarpması neticesinde yayanın hayatını kaybetmesi ile sonuçlanan olayda, 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun 54/b-4. maddesi gereği kavşak başlarında sollama yasağı olmasına ve yolda kesintisiz şerit çizgisi bulunmasına rağmen sollama yapması nedeniyle bilinçli taksirle hareket eden sanık hakkında TCK'nın 22/3 maddesi hükümleri uygulanmayarak eksik ceza tayini;
3-Sanığın gözaltında ve tutuklulukta geçirdiği sürenin, TCK'nın 63. maddesi uyarınca hükmedilen cezasından mahsup edilmesine karar verilmemesi;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi ve halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 25/01/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.