Yargıtay Hukuk Genel Kurulu 2015/2258 Esas 2017/275 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Taraflar arasındaki "işçilik alacağı" davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Antalya 3. İş Mahkemesince davanın kısmen kabulüne dair verilen 09.02.2010 gün ve 2009/106 E.–2010/47 K. sayılı kararının incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 9. Hukuk Dairesinin 24.05.2012 gün ve 2010/48425 E. – 2012/18422 K. sayılı kararı ile
"…A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, iş sözleşmesinin haksız olarak işverence feshedildiğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti ve asgari geçim indirimi alacaklarını istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davacının iddialarının yerine olmadığını savunarak , davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının iş sözleşmesini fesihte haklı olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasındaki uyuşmazlık, işyerinde yemek verilip verilmediği ve bunun miktarı noktasında toplanmaktadır.
Davacı dava dilekçesinde işyerinde öğlen yemeklerinin verildiğini iddia etmiştir. Talimat yoluyla aldırılan bilirkişi raporunda yemek ücreti Ankara Lokantacılar Kebapçılar ve Köfteciler Esnaf Odası tarifesine göre günlük 8 TL olarak giydirilmiş ücretin hesabında dikkate alınmıştır.
Fakat dinlenen taraf tanıkları işyerinde yemek verilip verilmediği konusunda bir beyanda bulunmamışlardır.
Buna göre tanıkların tekrar celp edilerek işyerinde öğle yemeği verilip verilmediğinin sorulması, veriliyorsa bunun değerinin işyerinin bulunduğu yerdeki ilgili meslek odasından araştırılarak sonuca gidilmesi gerekirken eksik araştırmayla yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
3- Davacının yıllık izin defterine göre kullandığı yıllık izin günlerinin fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanırken dikkate alınmaması, bu süreler için fazla çalışma ücreti olmayacağı düşünülmeksizin yazılı şekilde karar verilmesi de hatalı olduğu…"
gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmiş, yeniden yapılan yargılama sonunda mahkemece bozma kararına uyulmak suretiyle yeni bir karar verilmiştir.




HUKUK GENEL KURULU KARARI

Hukuk Genel Kurulu’nca dosya üzerinde yapılan ön inceleme sonunda gereği görüşüldü:
Dava işçilik alacaklarının tahsili istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine yukarıda başlıkta belirtilen karar ile bozulmuştur.
Bozma üzerine 16.11.2012 günlü celsede açıkça bozma ilamına uyulmasına karar verilmiştir.
Uyma kararı gereğince; bozma ilamı doğrultusunda olmak üzere ilamda açıklanan hususlar değerlendirilerek davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, temyiz istemi üzerine dosya Özel Daire tarafından yerel mahkemece bozma ilamına uyduğu halde bozma kararının iki numaralı bendine uygun davranılmamasının eylemli direnme olduğu belirtilmek suretiyle Hukuk Genel Kurulu’na gönderilmiştir.
Somut olayda; açıkça bozma ilamına uyulmuş ve bozma ilamı doğrultusunda araştırma yapılarak karar verilmiştir. Bu durumda ortada varlığından söz edilebilecek bir direnme kararı mevcut olmayıp, yeni bir hükmün varlığının kabulü gerekir.
Bu nedenle dosya, temyiz itirazlarının incelenmesi için Özel Daireye gönderilmelidir.
SONUÇ: Yukarıda açıklandığı üzere, temyiz isteminin incelenmesi için dosyanın 9. HUKUK DAİRESİNE gönderilmesine, 15.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.