Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2020/11135 Esas 2020/8365 Karar Sayılı İlamı

3. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/11135
Karar No: 2020/8365
Karar Tarihi: 24.12.2020

Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2020/11135 Esas 2020/8365 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı üniversitenin bağlı olduğu yurtta kaydını donduran davacı, yararlanmayan döneme ilişkin 3.500 TL'lik ücretin iadesi talebiyle dava açtı. Mahkeme, davanın kabulüne hükmetti. Ancak hüküm, davalı tarafından temyiz edildi. Yüksek Mahkeme, davacının talebini haklı görürken, mahkemenin harç almaya karar vermesinin hukuka aykırı olduğuna hükmetti. Kanunlar gereği üniversiteler harçtan muaftır ve davalı üniversitenin harç alınması mümkün değildir. Bu nedenle hükmün ikinci bendi çıkartılarak düzeltilerek onandı. Kararda dava konusu olan kanun maddeleri ise şöyle:
- 2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu'nun 3708 Sayılı Yasa ile değişik 56/b
- 492 sayılı Harçlar Kanunu'nun 13/j.

3. Hukuk Dairesi 2020/11135 E. , 2020/8365 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :TÜKETİCİ MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, 2012 yılında davalı üniversiteye bağlı yurda yıllık 7.000,00 TL karşılığı kayıt yaptırdığını ve ücretin ödendiğini, yaşadığı sağlık sorunları nedeniyle üniversitedeki kaydını dondurduğunu ve yurda da bu doğrultuda devlet hastanesinden alınan sağlık raporuyla başvurduğunu, yararlanılmayan döneme ilişkin 3.500,00 TL"lik ücretin iadesini istediği halde iade edilmediğini ileri sürerek, bu bedelin yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre; davalı tarafın sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-2547 sayılı Yükseköğretim Kanunu"nun 3708 Sayılı Yasa ile değişik 56/b ve aynı Yasanın Ek 7.maddeleri delaletiyle 492 sayılı Harçlar Kanunu"nun 13/j maddesi uyarınca üniversiteler harçtan muaftır. Açıklanan kanun hükmü nedeniyle davalı üniversiteden harç alınması olanaksızdır. Mahkemece, değinilen bu husus gözardı edilerek davalıdan harç alınmasına karar verilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hükmün düzeltilerek onanması HUMK"nın 438/7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalı tarafın sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının ikinci bendinin hükümden tamamen çıkartılarak yerine “Davalı üniversite harçtan muaf olduğundan davalıdan harç alınmasına yer olmadığına,” ibaresinin yazılmasına, hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz eden tarafa iadesine, 6100 sayılı HMK"nın Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 440. maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içinde karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 24/12/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.