Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2015/7437 Esas 2015/11375 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
Dava, analık geçici iş göremezlik ödeneğinin tahsili istemine ilişkindir.

Mahkemece, konusuz kalan dava hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine mahkemenin 23.12.2014 tarihli ek-kararıyla, temyiz talebinin kesinlik nedeniyle reddine karar verilmiştir.
1-21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun" ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2014 yılı için 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.890 TL olarak değiştirmiştir.
Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde alacağın tamamının gözetilmesi; tamamı dava edilen bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması HUMK"nun 427. maddesi hükmü gereğidir.
Somut olayda yerel mahkemenin kararına konu alacak tutarı, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının üzerinde bulunduğundan, temyiz dilekçesinin miktar itibariyle kesinlikten reddine ilişkin ek-kararının bozulmasına,
2-Davanın esası üzerinde yapılan incelemede ise;
Mahkemece, dava konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına şeklinde karar verilebilmesi için, uyuşmazlık konusu çekişmenin ortadan kalkması, başka bir anlatımla; her iki tarafın da davanın esası hakkında karar verilmesinde hukuki yararının kalmamış olması gerekir. Kurıımca, doğum sonrası döneme ilişkin analık geçici iş göremezlik ödeneğinin ödendiği, doğum öncesi döneme ilişkin olarak uyuşmazlığın devam ettiği anlaşılmaktadır.
Yukarıdaki açıklamalar çerçevesinde, yapılacak inceleme ve araştırma sonucuna göre özellikle davacının 10.02.2013 ile doğum yaptığı 19.02.2013 tarihleri arasında iş göremez olup olmadığı ve 5510 sayılı Yasa"nın 24. maddesi kapsamında bulunup bulunmadığı araştırılaraksonucuna göre karar verilmelidir.
Mahkemece, yukarıda açıklanan maddi ve hukuki ilkeler uyarınca araştırma yapılarak hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, 09.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.