MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki kiracılık sıratının ve kira sözleşmesinin davanın tesbiti davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde kabulüne avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR

Davacı, davalı ile yaptıkları kira sözleşmesine istinaden davalının hüküm ve tasarrufu altında bulunan ... bahçesini kiraladıklarını, sözleşmenin süresi 1 yıl olmasına rağmen kira sözleşmesinin 6570 sayılı Yasa gereğince her yıl yenilendiğini, ancak davalının 12.12.2006 tarihli encümen kararıyla kira sözleşmesini feshettiğini, bu kararın kendilerine usulüne uygun tebliğ edilmediğini karardan 24.10.2008"de haberdar olduklarını, encümen kararına dayanılarak kira sözleşmesinin feshedilemeyeceğini ileri sürerek, davalı ile yaptıkları kira sözleşmesinin devam ettiğinin tespitini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, ihale şartnamesi 2. maddesinde arsanın otopark, çay bahçesi ve kafeterya olarak kullanılacağı da açıklanmak suretiyle, teslim edilen bir yapı olmadığı için hasılat kirası olamayacağı gibi, taşınmaz üstü açık, yani gayrı musakkaf olduğundan 6570 SK hükümleri değil, BK hükümlerinin uygulanacağı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Dava taraflar arasındaki sözleşmenin yenilenmek suretiyle uzadığından bahisle taraflar arasındaki kiracılık ilişkisinin devam ettiğinin tespitine ve çıkarılan muarazanın giderilmesine ilişkindir. Davacı, 2886 sayılı kanun çerçevesinde yapılan ihale sonucunda taraflar arasında düzenlenen kira sözleşmesinin 6570 sayılı Kanuna tabi bulunduğunu ileri sürmüş ve mahkeme kararı olmadan tahliyenin gerçekleşemeyeceğinden bahis ile muarazanın giderilmesi isteminde bulunmuştur. 2886 sayılı Devlet İhale Kanunun 75/3.maddesinde; tahliyeye ilişkin koşullar ile birlikte kira sözleşmesinin bitim tarihinden itibaren işgalin devam etmesi halinde sözleşmede hüküm varsa ona göre hareket edileceği, aksi halde ecrimisil alınacağı hükmü yer almaktadır. Bu hüküm, esasen 2886 sayılı Kanun ile Hazine tarafından kiraya verilen taşınmazlara ilişkin olmakla birlikte; 13.07.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 15.maddesinin 3.fıkrasının 2.cümlesinde, 2886 sayılı Kanunun belediye taşınmazları hakkında da uygulanacağı hükme bağlanmakla; belediyelere ait taşınmazların kira sözleşmelerinde de 2886 sayılı Kanunun 75.maddesi hükümleri uygulanacaktır. Hal böyle olunca, somut olayda Borçlar Kanunu hükümlerinin uygulama yeri bulunmamakta; uyuşmazlığın 2886 sayılı Kanunun 75.maddesi çerçevesinde çözümlenmesi gerekmektedir. Şu durumda, anılan yasal düzenlemeye göre taraflar arasındaki kira sözleşmesinin, kira süresinin dolduğu tarihten itibaren, sürenin dolması ile, kira akdinin süresiz hale gelmeyip sözleşmenin sona ermesi nedeniyle davacının fuzuli şagil durumuna düştüğü davalı kiralayanın tahliye istemesinde haksız bir yön bulunmadığı anlaşılmakla, davacının açtığı davanın reddi gerekir. (Hukuk Genel kurulunun 2010/13-671 esas, 2009/696 karar sayılı kararı da bu yöndedir.) Bu nedenle haksız olarak açılan davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle temyiz olunan kararın davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan 405,00 TL. temyiz harcının istek halinde iadesine, 25.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.