Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava, Kurumun eksik işçilik tespiti nedeni ile re"sen prim tahakkuku işleminin iptali istemine ilişkindir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı sonrası önceki kararda direnilmesine karar verilmiştir.
Hükmün, davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Dosya kapsamı incelendiğinde, bir önceki bozma ilamımızda, “…mahkemece, öncelikle özel bina inşaatının proje, sözleşme, inşaat ruhsatı, tadilat ruhsatı ve benzeri belgeleri celp edilerek, inşaat ruhsatındaki m2 miktarı göz önünde bulundurularak, iş kolunda ve mali konularda uzman bilirkişi heyetinden asgari işçilik tutarı ve bu tutara bağlı prim borcu belirlenmeli, asgari işçilik uygulamasına ilişkin ön inceleme sonucunda işin sigorta müfettişine aktarılması ve işin yürütümü için gerekli asgari işçilik miktarının sigorta müfettişince belirlenmesi aşamasında ve daha ileri bir aşama olan dava aşamasında asgari işçilik oranından %25 indirim yapılmasına olanak bulunmadığı gözetilerek, hasıl olacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken…” hususları belirtilmiş, bozma sonrası 25.11.2015 tarihli ıslah dilekçesi ile prim borçlarının zamanaşımına uğradığı belirtilerek, bu sebeple kurum işleminin iptalinin talep edilmesi üzerine mahkemece, prim borçlarının zamanaşımına uğradığı kabul edilip gerekçe değişmiş olmakla birlikte sonuç itibariyle önceki karar doğru olduğundan bahisle, önceki kararda direnilmesine karar verilmiş, Yargıtay Hukuk Genel Kurulu’nun 09.06.2020 tarih ve 2016/10-919 E. 2020/370 sayılı kararında, söz konusu kararın gerçek anlamda bir direnme kararı olmadığı, bozma kararı sonrası ortaya çıkan yeni delil ve olgulara dayalı olarak oluşturulan yeni hüküm niteliğinde olması nedeniyle, dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşılmıştır.
Islah, davacı veya davalının, iddianın ve savunmanın değiştirilmesi yasağı kapsamındaki usul işlemlerini, karşı tarafın iznine ve hâkimin onayına bağlı olmaksızın belli kurallar çerçevesinde bir defaya mahsus olmak üzere düzeltmesini sağlayan bir usul hukuku kurumudur.
Bilindiği üzere, usul hukuku alanında geçerli olan temel ilke, yargılamaya ilişkin kanun hükümlerinin derhal yürürlüğe girmesidir. Bu ilkenin benimsenmesinin nedeni ise usul hükümlerinin kamu düzeni ile yakından ilgili olmasıdır. Nitekim 01.10.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı HMK’nin “zaman bakımından uygulanma” başlığını taşıyan 448. maddesi; “Bu Kanun hükümleri, tamamlanmış işlemleri etkilememek kaydıyla derhal uygulanır.” hükmünü içermektedir. Mahkeme karar tarihi itibari ile 04.02.1948 tarihli ve 1944/10 Esas, 1948/3 Karar ve 06.05.2016 tarihli ve 2015/1 Esas, 2016/1 Karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararlarında da belirtildiği üzere bozmadan sonra ıslah yapılmasının mümkün olmadığı ve bu içtihadın değiştirilmesine gerek bulunmadığı kabul edilmiş olduğundan, bozma ilamından sonra yapılan ıslah geçerli olmayacaktır.
O halde, zamanaşımı defi dikkate alınmaksızın bir önceki bozma ilamında belirtilen hususlarda araştırma yapılıp elde edilecek sonuca göre karar verilmesi gerekmektedir.
Mahkemece, açıklanan maddi ve hukuki ilkeler gözetilmeksizin, eksik araştırma ve incelemeye dayalı olarak yazılı şekilde hüküm kurulması, usûl ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 15.09.2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.