Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/3537 Esas 2022/658 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 50/1-a, 52/2-4, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, idaresindeki özel halk otobüsü ile yağmurlu havada meskun mahalde saat 14.35 sıralarında bölünmüş ıslak zeminli yolda seyri sırasında kendi istikametine göre solundan refüj arasından yola giren ve karşıdan karşıya geçmeye çalışan yayaya sağ şerit ile orta şerit çizgisi üzerinde çarpması sonucu yayayının öldüğü olayda, bilinçli taksir koşullarının oluşmaması ile mahkemece sanık hakkında bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmama gerekçesinde bir isabetsizlik görülmemekle, tebliğnamede bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin, olayda bilinçli taksir hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine,ancak;
1-TCK'nın 61/1. ve 22/4. maddelerinde yer alan ölçütlerden olan failin kusuru, meydana gelen zararın ağırlığı, suçun işleniş biçimi ile suçun işlendiği yer ve zaman nazara alınmak suretiyle TCK'nın 3/1. maddesi uyarınca işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde maddede öngörülen alt ve üst sınırlar arasında hakkaniyete uygun bir cezaya hükmolunması gerekirken, sanığın asli kusuru ile bir kişinin ölümünden sorumlu olduğu somut olayda, sanık hakkında, tayin edilen temel cezanın makul miktarda arttırılarak belirlenmesi gerektiği gözetilmeyerek, yazılı şekilde hüküm kurularak sanık hakkında eksik cezaya hükmolunması,
2-5237 sayılı TCK'nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkûmiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlenmiş olup, aynı Kanunun 3/1. maddesi uyarınca tayin olunacak güvenlik tedbirinin süresinin, fiilin ağırlığı ile orantılı, adalet ve hakkaniyet kurallarına uygun olacak şekilde belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, otobüs şoförü olarak çalışan sanığın sürücü belgesinin azami hadde yakın olacak şekilde 2 yıl süre ile geri alınmasına karar verilmesi;
Kanuna aykırı olup, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA; 26.01.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.