MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalı aleyhine 26.08.2010 gününde verilen dilekçe ile elatmanın önlenmesi, kal ve maddi- manevi tazminat istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; elatmanın önlenmesi ve kal hakkında davanın konusuz kaldığından karar verilmesine yer olmadığına, maddi- manevi tazminat talebinin ise reddine dair verilen 18.12.2012 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:

K A R A R
Dava, komşuluk hukukundan kaynaklanan elatmanın önlenmesi ve kal ile maddi ve manevi tazminat isteğine ilişkindir.
Davacılar vekili, müvekkillerinin evinin tam karşısına davalı tarafından kurulan beton santralinin neden olduğu gürültü, toz, atık su ve çevre kirliliğinin yarattığı olumsuz koşullar nedeniyle müvekkillerinin maddi ve manevi zarar gördüğünü belirterek davaya konu beton santralinin kaldırılması ile maddi ve manevi tazminat talebinde bulunmuştur.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, yargılama sırasında beton santralinin kaldırıldığı anlaşıldığından elatmanın önlenmesi ve kal talebi yönünden hüküm kurulmasına yer olmadığına, davacıların maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacılar vekili temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine göre davacılar vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Davaya konu olayda uygulama imkanı bulunan TMK’nun 737. maddesi; “Herkes, taşınmaz mülkiyetinden doğan yetkilerini kullanırken ve özellikle işletme faaliyetini sürdürürken, komşularını olumsuz şekilde etkileyecek taşkınlıktan kaçınmakla yükümlüdür. Özellikle; taşınmazın durumuna, niteliğine ve yerel âdete göre komşular arasında hoş görülebilecek dereceyi aşan duman, buğu, kurum, toz, koku çıkartarak, gürültü ve sarsıntı yaparak rahatsızlık vermek yasaktır. Yerel adete uygun ve kaçınılmaz taşkınlıklardan doğan denkleştirmeye ilişkin haklar saklıdır” hükmünü içermektedir.
Bu ilkeler ışığında somut olaya gelince;
Dosya kapsamına, dinlenen tanık beyanlarına ve davalı şirkete beton santralinin çıkardığı gürültü nedeniyle idari para cezası verilmiş olduğunun İstanbul Büyükşehir Belediye Başkanlığı Çevre Koruma ve Kontrol Daire Başkanlığı, Çevre Koruma Müdürlüğünün 25.09.2009 tarihli yazısına göre dava tarihi itibariyle davalının eldeki davanın açılmasına sebebiyet verdiğinin kabulü gerekir. Bu nedenle mahkemece, davanın açılmasına sebebiyet veren davalının yargılama giderlerinden sorumlu tutulması, kendisini vekil ile temsil ettiren davacı yararına vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, yargılama giderlerinin davacı üzerinde bırakılması ve davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmemesi doğru görülmemiş, bu sebeple kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bent uyarınca davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde yatırana iadesine 11.06.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.