10. Hukuk Dairesi Esas No: 2014/8510 Karar No: 2015/11354 Karar Tarihi: 09.06.2015
Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2014/8510 Esas 2015/11354 Karar Sayılı İlamı
10. Hukuk Dairesi 2014/8510 E. , 2015/11354 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi Dava, yersiz ödendiği iddia olunan yaşlılık aylıkları ve sağlık giderlerinin istirdatı istemine istemine ilişkin olup, davaya konu toplam miktar 40.368,47 TL"dir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 39.815,41 TL nin tahsiline hükmedilmiş, 12.12.2013 günlü karar davacı Kurum tarafından temyiz edilmiştir. 21.07.2004 gün ve 25529 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak, öngördüğü istisnalar dışındaki hükümleri yayım tarihinde yürürlüğe giren, 14.07.2004 tarih ve 5219 sayılı “Çeşitli Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun” ve ayrıca 5236 sayılı Kanun; katsayı artışı da uygulanmak suretiyle bu kanunların yürürlük tarihinden sonra yerel mahkemelerce verilen hükümler yönünden 2013 yılı için (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesinde yer alan, 1086 sayılı Yasanın temyize ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme uyarınca) 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 427.maddesindeki temyiz (kesinlik) sınırını 1.822 TL olarak değiştirmiştir. Alacağın bir kısmının dava edilmiş olması halinde temyiz (kesinlik) sınırının tespitinde alacağın tamamı gözetilmesi; tamamı dava edilen bir alacağın kısmen kabulünde ise temyiz (kesinlik) sınırının belirlenmesinde kabul ve reddedilen miktarların esas alınması (6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesinde yer alan, 1086 sayılı Yasanın temyize ilişkin hükümlerinin uygulanmasının gerektiğine ilişkin düzenleme uyarınca) HUMK"nun 427. maddesi hükmü gereğidir. Somut olayda yerel mahkemece reddedilen alacak miktarı 553,06 TL olup, yukarıda değinilen temyiz (kesinlik) sınırının altında bulunduğundan, anılan karara karşı temyiz yoluna baş vurulması miktar itibariyle mümkün değildir. Hal böyle olunca davacı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin miktar itibariyle kesinliği nedeniyle reddi gerekir. S O N U Ç : Yukarıda açıklanan nedenle davacı Kurum vekilinin temyiz dilekçesinin REDDİNE, 09.06.2015 gününde oybirliği ile karar verildi .