Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/12467 Esas 2019/7852 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/12467
Karar No: 2019/7852
Karar Tarihi: 10.04.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/12467 Esas 2019/7852 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle aldığı mahkumiyet kararını temyiz edildi. Ancak, mahkumiyet kararının TCK'nin 106/1-1 maddesindeki tehdit suçu ile birlikte işlendiği için uzlaşmaya tabi olmadığı ve tehdit suçunun daha sonra uzlaşmaya tabi hale getirildiği belirtildi. Bu nedenle, mahkumiyet kararının tecil edilerek uzlaşı işleminin yapılıp yapılmadığına dair soruşturma yapılması gerektiği ifade edildi.
Ayrıca, mağdurun yaralanmasına ilişkin verilen raporun yetersiz olduğu ve Adli Tıp Kurumu'ndan yüzde sabit iz oluşup oluşmadığına dair rapor alınması gerektiği belirtildi. Bu nedenlerle, hüküm bozuldu ve sanığın kazanılmış hakkı saklı tutuldu.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK, 231/11. madde
- TCK, 106/1-1 ve 2. ve 7. maddeler
- 6763 sayılı Kanun, 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesi
- TCK, 86. ve 87. maddeler
- 5320 sayılı Kanun, 8/1. madde
- 1412 sayılı CMUK, 321. ve 326/son maddeler

3. Ceza Dairesi 2018/12467 E. , 2019/7852 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı bir suç işlediğinden bahisle ihbarda bulunulması üzerine, 5271 sayılı CMK"nin 231/11. maddesi gereğince hükmün açıklanmasına karar verilmiş ise de; ihbara konu Marmaris 3. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 08.05.2015 tarih, 2014/572 Esas - 2015/209 Karar sayılı hükmü ile kasten basit yaralama suçundan mahkumiyet, TCK’nin 106/1-1 maddesindeki tehdit suçundan beraat hükmü kurulduğu; kasten basit yaralama suçunun uzlaşmaya tabi olmayan TCK"nin 106/1-1. cümlesindeki tehdit suçu ile birlikte işlenmesi nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nin 253/3. maddesi gereğince uzlaşmaya tabi olmadığı; tehdit suçunun, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamına alındığı ve bu durumda mahkumiyet hükmü kurulan kasten basit yaralama suçunun uzlaşmaya tabi olmayan başka bir suç ile birlikte işlenmesi durumunun ortadan kalktığı anlaşılmakla; TCK"nin 2. ve 7. maddeleri de gözetilerek, söz konusu ilama ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2) Mağdurun yaralanmasına ilişkin Marmaris Devlet Hastanesinin 29.06.2013 tarihli raporda “sağ temporal bölgede 2-3 cm uzunluğunda kesi, sütüre edildi” şeklinde yazılı bulunmasına göre, yaralanmanın sütüre edilmesi ile dikkate alınarak, yüzde sabit iz yönünden rapor alınması zorunluluğu karşısında, raporun hükme esas alınacak ölçüde yeterli olmaması nedeniyle, mağdurun tedavi evrakları, geçici ve kesin raporlarıyla birlikte en yakın Adli Tıp Kurumu Şube Müdürlüğüne sevk edilerek, özellikle söz konusu
yaralanmanın yüzde sabit ize neden olup olmadığı hususunu gösterir şekilde, 5237 sayılı TCK"nin 86. ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre rapor alınması gerektiği gözetilmeden, yetersiz rapora dayanılarak eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına,10.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.