Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/8005 Esas 2020/4153 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8005
Karar No: 2020/4153
Karar Tarihi: 20.10.2020

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/8005 Esas 2020/4153 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet hükmü veren bir Ağır Ceza Mahkemesi kararıdır. Mağdurun velayet hakkına sahip annesi duruşmada şikayetçi olmadığını belirttiği için, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığı belirtilerek katılma kararı reddedildi. Suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları ise kabul edildi ve teşebbüs hükümlerinin uygulanabilmesi için çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunu organ sokmak suretiyle gerçekleştirdiği kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından suç vasfının tayininde yanılgıya düşüldüğü belirtildi. Bu nedenle karar 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri ise 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. ve 321. maddeleridir.

14. Ceza Dairesi 2018/8005 E. , 2020/4153 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdur vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Kayden 08.05.1997 doğumlu olup suç tarihi ile kovuşturma evresinde on beş yaşından küçük olan mağdurun velayet hakkına sahip annesi ..."in, duruşmada suça sürüklenen çocuktan şikayetçi olmadığını belirtmesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığı gibi mahkemece verilen katılma kararı da bu hakkı vermeyeceğinden, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Teşebbüs hükümlerinin uygulanabilmesi için işlemeyi kastettiği çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçunu elverişli hareketlerle doğrudan doğruya icraya başlayıp da, elde olmayan nedenlerle tamamlayamamasının gerektiği, mağdurun aşamalardaki ifadeleri, savunma, tanık anlatımları, doktor raporu ve tüm dosya içeriğine göre çocuğun cinsel istismarı eyleminin organ sokmak suretiyle gerçekleştirileceğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle tamamlanan eylemin çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlarda yapılan düzenlemeler ve zamanaşımı süresi de nazara alınıp belirlenecek lehe Kanuna göre hüküm kurulması gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde uygulama yapılması,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuk müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.