Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/10821 Esas 2022/750 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabulü ile 5.114,74 TL maddi, 500,00 TL manevi tazminatın davalıdan alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Sakarya Cumhuriyet Başsavcılığının 2013/21073 sayılı soruşturma dosyası kapsamında, davacının zimmete yardım etme ve denetim görevini ihmal ederek zimmete neden olma suçlarından 03.12.2013-06.12.2013 tarihleri arasında 4 gün gözaltında kaldığı, yapılan soruşturma sonunda kovuşturmaya yer olmadığına karar verildiği, kararın itiraz edilmeksizin kesinleştiği, gözaltı tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 10.000,00 TL maddi, 5.000,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece 5.000,00 TL maddi tazminatın 06.03.2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile, 114,74 TL maddi ve 500,00 TL manevi tazminatın gözaltına alınma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalıdan alınarak davacıya ödenmesine hükmedildiği anlaşılmakla;
Gerekçeli karar başlığında ''Dava'' yerine ''Suç'', ''Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat'' olan dava türü yerine ''yakalama veya tutuklama sonrası KYO veya beraat kararı verilmesi halinde tazminat'', ''Dava tarihi'' yerine ''Suç tarihi/saati'' yazılması ile ''Suç yeri'' ibaresine yer verilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacı tarafça sunulan serbest meslek makbuzunun düzenleme tarihinin davacı hakkında verilen kovuşturmaya yer olmadığına ilişkin karar tarihinden sonrasına ilişkin olduğu, kaldı ki avukatlık ücretinin davacı ile avukatı arasındaki hukuki ilişkiye dayanması nedeniyle davacı tarafça
sunulan serbest meslek makbuzu maddi zarar miktarının tayininde esas alınamayacak ise de, tazminat talebinin dayanağı olan soruşturma dosyasında davacının kendisini vekil ile temsil ettirdiği dikkate alınarak, kovuşturmaya yer olmadığına dair kararın verildiği tarihte yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinde ceza soruşturması evresinde takip edilen işler için belirlenen vekalet ücreti olan 450,00 TL'nin maddi tazminat kapsamında davacıya ödenmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,

Bozmayı gerektirmiş olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının (1) numaralı (b) bendindeki içeriği hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine ''450,00 TL maddi tazminatın gözaltı tarihi olan 03.12.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile davalı ... Hazinesinden alınarak davacıya verilmesine'' cümlesinin yazılması ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.