Yüksek Adalet Bakanlığı"nın, uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan sanık ... hakkındaki Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/02/2016 tarihli, 2014/19 esas ve 2016/50 sayılı kararının kanun yararına bozulması istemi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 02/11/2018 tarihli ihbar yazısı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-)Konuyla İlgili Bilgiler:
İncelenen dosyadan;
1-Sanık ... hakkında Osmaniye Cumhuriyet Başsavcılığının 06/01/2014 tarihli, 2013/11581 soruşturma, 2014/79 esas ve 2014/10 sayılı iddianamesi ile Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesine TCK’nın 188/3,53 ve 58. maddeleri uyarınca cezalandırılması istemiyle kamu davası açıldığı,
2-Kanun yararına bozma istemine konu; Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/02/2016 tarihli, 2014/19 esas ve 2016/50 sayılı kararı ile; TCK’nın 188/3 ve 53. maddeleri uyarınca 6 yıl 6 ay hapis ve 120 gün karşılığı 2.400TL adli para cezası ile cezalandırılmasına karar verildiği, kararın temyiz edilmeden 11/07/2016 tarihinde kesinleştiği,
3-Sanığın Ceza ve İnfaz Kurumundan gönderdiği 11/01/2018 tarihli dilekçesinde; gıyabında verilen kararın usul ve yasaya uygun şekilde kendisine tebliğ edilmediğini,yasal haklarının hatırlatılmadığını, cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla olmasına rağmen avukat görevlendirilmediğini, savunmasının SEGBİS ile alındığını belirterek kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını talep ettiği,
4-Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 15/01/2018 tarihli ek kararı ile; infazın durdurulmasına karar verildiği,
Anlaşılmıştır.
B-)Kanun Yararına Bozma İstemi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında,
“Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan sanık ..."nin mahkûmiyetine dair Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/02/2016 tarihli ve 2014/19 esas, 2016/50 sayılı kararını kapsayan dosya sureti incelendi.
Dosya aslının, aynı suçtan mahkumiyetine karar verilen sanık ..."ın anılan kararı temyiz etmesi üzerine Yargıtay"a gönderildiği anlaşıldığından, suret dosya üzerinden yapılan incelemede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 150. maddesinin 2 ve 3. Fıkralarında yer alan, “(2) Müdafii bulunmayan şüpheli veya sanık; ..., kendisini savunamayacak derecede malul veya sağır ve dilsiz ise, istemi aranmaksızın bir müdafi görevlendirilir. (3) Alt sınırı beş yıldan fazla hapis cezasını gerektiren suçlardan dolayı yapılan soruşturma ve kovuşturmada ikinci fıkra hükmü uygulanır.” şeklindeki düzenleme karşısında, sanığın üzerine atılı uyuşturucu madde ticareti yapma suçunun cezasının alt sınırı itibariyle zorunlu müdafii tayinini gerektirdiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilerek 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/02/2016 tarihli ve 2014/19 esas, 2016/50 sayılı kararının bozulması istenilmiştir.
C-)Konunun Değerlendirilmesi ve Karar:
Dosya aslının, aynı suçtan mahkumiyetine karar verilen sanık ..."ın anılan kararı temyiz etmesi üzerine Yargıtay"a gönderildiği anlaşıldığından, suret dosya üzerinden yapılan incelemede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 150. maddesinde;
(1) Şüpheli veya sanıktan kendisine bir müdafii seçmesi istenir. Şüpheli veya sanık, müdafii seçebilecek durumda olmadığını beyan ederse istemi halinde bir müdafii görevlendirilir.
(2) Müdafii bulunmayan şüpheli veya sanık; ..., kendisini savunamayacak derecede malul veya sağır ve dilsiz ise, istemi aranmaksızın bir müdafii görevlendirilir.
(3) Alt sınırı beş yıldan fazla hapis cezasını gerektiren suçlardan dolayı yapılan soruşturma ve kovuşturmada ikinci fıkra hükmü uygulanır.” şeklindeki düzenleme karşısında, suç tarihi itibariyle sanığın üzerine atılı uyuşturucu madde ticareti yapma suçunun cezasının alt sınırı itibariyle zorunlu müdafii tayininin gerekmediği,ancak 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile TCK’nın 188/3. maddesinde yapılan değişiklikle hapis cezasının alt sınırının on yıl hapis cezası olarak değiştirildiği, sanık savunmasının alındığı 04/07/2014 tarihinde ve karar tarihi olan 10/02/2016 tarihinde 6545 sayılı Kanun’un yürürlükte bulunduğu ve CMK’nın 150. maddesi uyarınca uyuşturucu madde ticareti yapma suçunun cezasının alt sınırı itibariyle zorunlu müdafii tayinini gerektirdiği gözetilmeden, yargılamaya devamla yazılı şekilde karar verilerek sanığın savunma hakkının kısıtlanması,
Kanuna aykırı olup, kanun yararına bozma istemi yerinde görülmüştür.
D-) Karar:
Yukarıda açıklanan nedenlerle, Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 10/02/2016 tarihli ve 2014/19 esas, 2016/50 sayılı kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (b) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine,
12/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.