Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/10348 Esas 2022/777 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : 466 sayılı Kanun gereğince tazminat
Hüküm : Davanın reddi


Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında, “466 sayılı kanun gereğince tazminat” olan dava türünün “tazminat” olarak yazılması ve “21.10.2015” olan dava tarihinin “02.11.2015” olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
Tazminat talebinin dayanağı olan Tekirdağ Ağır Ceza Mahkemesinin 1998/43 Esas – 1998/112 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının silahla yağma ve 6136 sayılı yasaya muhalefet suçlarından 09/01/1998 – 04/06/1998 tarihleri arasında 146 gün tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 24.09.1998 tarihinde kesinleştiği ve tazminat talebinin dayanağı olan Bakırköy 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2001/404 Esas – 2003/41 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının yağma veırza geçme suçlarından 27/05/2001 – 27/02/2003 tarihleri arasında 641 gün gözaltında ve tutuklu kaldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünün 07.03.2003 tarihinde kesinleştiği, tutuklama tarihi itibariyle yürürlükte bulunan 466 sayılı Kanun hükümlerine tabi olduğu anlaşılmakla;
Davacının asgari ücret üzerinden maddi, tutuklu kaldığı her ay için 1000,00 TL manevi tazminat talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece, tazminata esas Tekirdağ Ağır Ceza Mahkemesinin 1998/43 Esas – 1998/112 Karar sayılı dosyada verilen beraat kararının 24.09.1998 tarihinde kesinleştiği, tazminata esas Bakırköy 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2001/404 Esas – 2003/41 Karar sayılı dosyada verilen beraat kararının 07.03.2003 tarihinde kesinleştiği, yerel mahkemece davacının 466 sayılı Kanun uyarınca tazminat isteminde bulunabileceği ve en geç 10 yıl içerisinde tazminat isteğini ileri sürebileceği, davacının ise 10 yıllık süre geçtikten sonra 21.10.2015 tarihinde açılması karşısında, beraat hükümlerinin anılan dava yönünden kesinleştiği tarihten itibaren on yıl içinde açılmayan tazminat davasının süresinde açılmaması nedeniyle reddine karar verilmesinde isabetsizlik görülmemiştir.

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; mahkemece davacı lehine tazminat isteme şartlarının oluşmadığı gerekçe gösterilerek davanın reddine karar verilmesinde usule ve kanuna aykırı yön bulunmadığından, davacının, davanın kabul edilmesi gerektiğine, vekalet ücretine ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 07.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.