Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/7704 Esas 2022/767 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddine

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli karar başlığında "koruma tedbirleri nedeniyle tazminat" yerine "Yakalama veya Tutuklama Sonrası KYO veya Beraat Kararı Verilmesi Halinde Tazminat" olarak yazılması mahallinde düzeltilebilir yazım yanlışı olarak kabul edilmiştir.
Tazminat talebinin dayanağı olan Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/520 Esas - 2015/443 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının özel evrakta sahtecilik suçundan 15.05.2014 tarihinde hakkında yakalama emri düzenlendiği, 30.05.2014 tarihinde yakalandığı, sorgusunun yapılmasının ardından aynı gün serbest bırakıldığı, yapılan yargılama sonunda beraatine hükmedildiği, beraat hükmünü 14.09.2015 tarihinde kesinleşmesi üzerine; davacının 10.000 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatın yakalama tarihinden itibaren işleyecek faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece duruşma açılıp, davacının Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2015/443 karar sayılı dosyasındaki yargılamada 11.03.2014 tarihli ilk duruşmaya yapılan tebligata rağmen gelmediği, bu nedenle mahkemesince hakkında zorla getirme emri düzenlendiği, 15.05.2014 tarihli ikinci duruşmada davacı hakkında düzenlenen zorla getirme emrinin ikmal edilemediği anlaşıldığından, 16.05.2015 tarihinde hakkında yakalama emri düzenlendiği ve davacının 30.05.2014 tarihinde hakkında düzenlenen yakalama emri gereğince yakalanarak mahkemesince savunmasının alındığı, Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesine davacının tazminat talebine konu olan dosyasında gözaltında veya tutuklulukta geçirdiği süresi olup olmadığı sorulduğu, Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 10.11.2015 tarihli cevabında davacının 2013/520 esas 2015/443 karar sayılı dosyasında gözaltında ya da tutuklulukta geçirmiş olduğu süresinin olmadığının belirtildiği, davacının CMK’nın 141. maddesi gereğince koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulunmuş ise de, gerek yerel mahkeme dosyası gerekse Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2013/520 esas 2015/443 karar sayılı dosyası incelendiğinde; davacının, sanık olarak yargılandığı Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesi dosyasında öncelikle usulüne uygun yapılan tebligata rağmen duruşmaya gelmediği bu nedenle hakkında zorla getirme emri düzenlendiği, ikinci duruşmada hakkında düzenlenen zorla getirme emrinin bila ikmal dönmesi nedeniyle hakkında yakalama emri düzenlendiği ve düzenlenen yakalama emrinin savunma ve delillerinin sorulması üzerine serbest bırakılması yönünde olduğu, bu nedenle davacı hakkında yapılan usuli işlemlerin yasalara uygun şekilde gerçekleştirildiği, Denizli 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 10.11.2015 tarihli müzekkere cevabında davacının yakalama emri sebebiyle gözaltında ya da tutuklulukta geçirmiş olduğu süresinin olmadığının belirtildiği anlaşılmış olup, Denizli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin koruma tedbirine hükmederken kusurlu hareket etmediği ve yasalara uygun şekilde davrandığı, davacı hakkında düzenlenen yakalama emrinin sanığın şahsi kusurundan kaynaklandığı ve ayrıca davacının dava konusu olan yakalama tedbiri nedeniyle gözaltında kalmadığı hususları bir arada değerlendirildiğinde davacının CMK’nın 141. maddesinde düzenlenen koruma tedbirleri nedeniyle talep ettiği tazminat talebinin reddine hükmedildiği anlaşılmakla; mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin tüm temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak, ONANMASINA, 07.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.