MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 18. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 27/12/2012
NUMARASI : 2011/101-2012/449

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacılar C.. İ.. ve Ebru Yıldızhan vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, müvekkillerinin eşi/babası olan yaya Ahmet İlhan İli"nin, davalıların trafik sigortacısı, işleteni ve sürücüsü olduğu aracın 18/05/2009 tarihinde çarpması nedeniyle vefat ettiğini ileri sürerek davacı eşi Antipi için 5.000,00 TL, davacı çocuğu Cenk için 1.000,00 TL destekten yoksun kalma tazminatı ile çocuğu Cenk için 30.000,00 TL, çocuğu Ebru için 30.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müteselsilen tahsilini talep ve dava etmiş, ıslah dilekçesiyle destekten yoksun kalma tazminatı talebini Antibi için 45.824,24 TL, Cenk için 7.706.52 TL’ye yükseltmiştir.
Davalılar Ç. S. Mob.Ltd. Şti. vekili ile H.. A.., davacılardan A.. İ.."ye 04.08.2010 tarihinde yapılan protokolle 35.000,00 TL ödendiğini savunarak davanın reddini istemişlerdir.
Davalı sigorta şirketi vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davalı sürücü Hüsamettin’in tam kusurlu olduğu, davacılardan A.. İ.. ile sigorta şirketi dışındaki davalılar arasında 04.08.2010 tarihinde düzenlenen protokol ile davacı Antipi"ye 30.000,00 TL manevi, 5.000,00 TL maddi tazminat ödendiği gerekçesiyle davacı Antibi için 45.824,24 TL, Cenk için 7.706.52 TL destekten yoksun kalma tazminatının davalılardan tahsiline, davacı Cenk için 7.500,00 TL, davacı Ebru için 7.500,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılar H.. A.. ve Ç. S. Mob. Ltd. Şti."den müteselsilen tahsiline karar verilmiş; hüküm, davacılar C.. İ.. ve E. Y. vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, trafik kazası sonucu murisin ölümü nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir.
Manevi tazminat zenginleşme aracı olmamakla beraber, bu yöndeki talep hakkındaki hüküm kurulurken olay sebebiyle duyulan acı ve elemin kısmen de olsa giderilmesi amaçlanmalı ve bu sebeple tarafların sosyal ve ekonomik durumları ile birlikte olayın meydana geliş şekli de göz önünde tutularak, hak ve nesafet kuralları çerçevesinde bir sonuca varılmalıdır. Zira, M.K"nun 4.maddesinde, kanunun takdir hakkı verdiği hallerde hakimin hak ve nesafete göre hükmedeceği öngörülmüştür.
Somut olayda muris yayanın kusuru bulunmaması ve diğer hususlar gözetildiğinde murisin çocukları olan davacılar Cenk ve Ebru için takdir olunan manevi tazminatın düşük olduğu görülmüş ve hakkaniyete uygun bir manevi tazminata hükmedilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacılar C.. İ.. ve E.. D.. yararına BOZULMASINA, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacılara geri verilmesine 7.4.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.