Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/7474 Esas 2022/791 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının maddi tazminat davasının kısmen kabulü ile;
a-) 5.582,67 TL mahrum kalınan gelir kaybına ilişkin maddi tazminatın el koyma tarihi olan 19.12.2006 tarihinden itibaren;
b-)10.135,00 TL aracın değer kaybına ilişkin maddi tazminatın aracın davacıya teslim edildiği 22.08.2013 tarihinden itibaren;
c-) 6.750,00 TL maddi tazminatın yedieminden aracın davacıya teslim tarihi olan 22.08.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine,

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Tazminat talebinin dayanağı olan Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/192 Esas – 2013/170 Karar sayılı ceza dosyası kapsamında, davacının uyuşturucu veya uyarıcı madde ticareti yapma veya sağlama suçundan mahkumiyetine ve 80 T 0116 plaka sayılı aracın müsaderesine karar verildiği, kararın temyiz edildiği, Yargıtay 10. Ceza Dairesinin 05.04.2013 tarih 2009/17831 esas 2013/3178 karar sayılı ilamıyla hapis cezasının düzeltilerek onandığı, fakat müsadere yönünden ise aracın suçun işlenmesine tahsis edildiğine ilişkin delil bulunmaması nedeniyle maliki olan davacıya iadesine karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulduğu, bunun üzerine Osmaniye 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 10/07/2013 tarihli kararıyla 80 T 0116 plaka sayılı aracın maliki olan davacıya iadesine karar verildiği, bu kararın 18/07/2013 tarihinde kesinleştiği, buna istinaden aracın 22/08/2013 tarihinde davacıya iade edildiği, 80 T 0116 plakalı aracına 19/12/2006-22/08/2013 tarihleri arasında 6 yıl 8 ay 3 gün elkonulduğu, elkoyma tarihi itibariyle davanın yürürlükte bulunan 5271 sayılı CMK'nın 142. maddesinde öngörülen süre içinde yetkili ve görevli mahkemeye davanın açıldığı ve kanunda öngörülen yasal şartların oluştuğu anlaşılmakla;
Davacının 200.000,00 TL maddi tazminatın elkoyma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesi talebine ilişkin söz konusu davada, yerel mahkemece son ilam ile 5.582,67 TL maddi tazminatın elkoyma tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile ödenmesine hükmedilmesi üzerine dairemizce yapılan incelemede; dava dilekçesinde, el konulma nedeni ile araçta değer kaybı olduğu belirtilerek değer kaybının tespiti ile ödenmesinin talep edilmesi karşısında; aracın muhafaza altına alındığı tarihteki satış bedeli ile davacıya teslimine dair müzekkere tarihindeki satış bedelleri arasındaki değer kaybının bilirkişi marifetiyle tespit ettirilip davacı tarafın talep ettiği miktar da dikkate alınarak maddi zarar kapsamında davacıya ödenmesi gerektiğinin gözetilmemesi ve davacının sahibi olduğu aracın muhafaza altına alınarak yediemin parkında bekletildiği gözetilerek, davacının aracının yediemine teslim tarihi 21/12/2006 ile iade yazısının tarihi olan 22/08/2013 tarihi arasındaki 6.750,00 TL otopark ücreti miktarının maddi zarara dahil edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi gerekçesi ile hükmün bozulması üzerine yerel mahkemece duruşma açılıp, davacının maddi tazminat davasının kısmen kabulü ile; 5.582,67 TL mahrum kalınan gelir kaybına ilişkin maddi tazminatın el koyma tarihi olan 19.12.2006 tarihinden itibaren, 10.135,00 TL aracın değer kaybına ilişkin maddi tazminatın aracın davacıya teslim edildiği 22.08.2013 tarihinden itibaren; 6.750,00 TL maddi tazminatın yedieminden aracın davacıya teslim tarihi olan 22.08.2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya hükmedilmesinde;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davalı vekilinin ve davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Davacının el konulan aracın değer kaybına ilişkin 10.135,00 TL maddi tazminata el koyma tarihi olan 19.12.2006 tarihinden itibaren faiz işletilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. bendinin 2. paragrafında yer alan “10.135,00 TL aracın değer kaybına ilişkin maddi tazminatın aracın davacıya teslim edildiği 22.08.2013 tarihinden itibaren” ibaresi yerine “10.135,00 TL aracın değer kaybına ilişkin maddi tazminatın el koyma tarihi olan 19.06.2006 tarihinden itibaren” yazılmak suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.02.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.