Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/1169 Esas 2019/7841 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1169
Karar No: 2019/7841
Karar Tarihi: 10.04.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/1169 Esas 2019/7841 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hakaret suçundan mahkumiyet kararı veren mahkemenin hükmüne sanığın itirazları incelendi. Adli para cezasının niteliği ve miktarı kesinleştiğinden reddedildi. Sanık hakkında kasten yaralama suçundan da mahkumiyet kararı verildi. Ancak özel güvenlik görevlisi olarak çalıştığı için sanığın özel güvenlik eğitimini tamamladığına ve çalışma izni aldığına dair araştırma yapılmadığı için bozuldu. Ayrıca hapis cezasının ertelenmesi ve 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiş olması dikkate alındı. Sonuç olarak sanığın itirazları reddedildi ve hüküm onandı.
Kanun Maddeleri:
- 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi
- 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
- 5188 sayılı Kanun'un 10. ve 11. maddeleri
- 5237 sayılı TCK'nin 86/3-c maddesi
- Anayasa Mahkemesi'nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanan 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas

3. Ceza Dairesi 2019/1169 E. , 2019/7841 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık ... hakkında katılan ..."e karşı hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, sanığın temyiz isteminin 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık ... hakkında katılan ..."e karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Oluşa tüm ve dosya içeriğine göre, katılanın özel güvenlik görevlisi olarak çalıştığının anlaşılması karşısında, 5188 sayılı Kanun"un 10. maddesi uyarınca özel güvenlik eğitimini başarıyla tamamlayıp tamamlamadığı ve aynı Kanun"un 11. maddesi uyarınca Valilikten çalışma izni alıp almadığı da araştırılarak, sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/3-c maddesinin uygulanma koşullarının oluşup oluşmadığının karar yerinde tartışılmaması, aleyhe temyiz olmadığından ve yine hükmedilen uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 10.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.