Mahkemesi :İş Mahkemesi
Davacı Kurum, 15.06.1999 tarihinde meydana gelen iş kazası sonucu vefat eden sigortalısının hak sahiplerine bağlanan gelirlerin 506 sayılı Yasa"nın 9., 10., 87. ve 26. maddeleri gereğince davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsilini istemiştir.

Mahkemece, bozma sonrası yapılan yargılamada; ilâmında belirtildiği şekilde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı Kurum ile davalılardan ... ile... mirasçılarından ... ve ..., ... mirasçılarından da ..., ... avukatları tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, hükmü temyiz eden davalılar avukatlarının tüm, davacı Kurum avukatının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-5510 sayılı Yasa"nın 01.10.2008 tarihinde yürürlüğe giren 21. maddesindeki; “İş kazası ve meslek hastalığı, işverenin kastı veya sigortalıların sağlığını koruma ve iş güvenliği mevzuatına aykırı bir hareketi sonucu meydana gelmişse, Kurumca sigortalıya veya hak sahiplerine bu Kanun gereğince yapılan veya ileride yapılması gereken ödemeler ile bağlanan gelirin başladığı tarihteki ilk peşin sermaye değeri toplamı, sigortalı veya hak sahiplerinin işverenden isteyebilecekleri tutarlarla sınırlı olmak üzere, Kurumca işverene ödettirilir.” düzenlemesi getirilmiş ise de, söz konusu
./..
düzenlemenin anılan Yasa"da, yürürlüğü öncesinde gerçekleşen olaylardan kaynaklanan rücûan tazminat davalarında uygulanmasına olanak veren bir düzenleme bulunmadığı ve genel olarak Yasaların geriye yürümemesi (geçmişe etkili olmaması) kuralı sonucu davanın yasal dayanağı 506 sayılı Yasa"nın 9-10.maddeleri ve 26. ve 87. maddeleridir.
Eldeki davada, Mahkemece, bozmaya uyulmuş ise de; davacı Kurum alacağının belirlenmesi amacıyla aldırılan hesap raporunda; bağlanan peşin sermayeli gelirlere uygulanan 92"nci madde kapsamındaki tutarlar uygun olarak belirlenmiş ve dikkate alınmıştır. Ne ki, bağlanan toplam gelir tutarının davacı Kurum talebine göre % 85"inin belirlenerek talep içerisinde kalmakla davanın tam kabulüne karar verilmesi gerekirken, Kurumca bağlanan gelirlere %85 oranında kusur belirlemesinden sonra ayrıca %80 tutarının kabulüne karar verilmesi isabetsizdir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi gereğince, Hukuk Usûlü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca, hükmü temyiz etmeyen davalılar yönünden davacı Kurum yararına oluşan usuli kazanılmış hak durumu gözetilerek, düzeltilerek onanmalıdır.
S O N U Ç : Hüküm fıkrasının tamamen silinmesi ile yerine;
“1-Davanın Kısmen kabulüne, 2600,43 TL"nin tüm davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine;
2-Alınması gereken 177,65 TL karar ve ilam harcının davalı Canberk Kalkan tarafından yatırılan 263,95 TL harçtan mahsubuyla yeniden alınmasına yer olmadığına, talep halinde 86,30 TL fazla harcın davalı Canberk Kalkan"a iadesine;
3-Kabul edilen miktar üzerinden tarife hükümlerine göre hesaplanan 1.500,00 TL vekalet ücretinin davalılardan müteselsilen alınarak davacıya verilmesine;
4-Bozmadan önce sarf edilen 781,55 TL, bozmadan sonra sarf edilen bilirkişi ücreti 300 TL 27 tebligat gideri 272,00 TL ile ilanen tebligat gideri olarak yatırılan 934,56 TL ve 360,40 TL toplamlarından oluşan 2.648,51 TL"nin davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacıya verilmesine,
5-Sarf edilmeyen gider avansının taraflara iadesine" hükmünün yazılmasına ve kararın bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, fazla alınan temyiz harcının istek hâlinde davalı..."ye iadesine,15.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.