Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/7045 Esas 2020/4134 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7045
Karar No: 2020/4134
Karar Tarihi: 19.10.2020

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/7045 Esas 2020/4134 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair verilen hükmün temyizinde, Dairemizin bozma kararına rağmen mahkeme direnme kararı vermiş, ancak Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından verilen kararla, Bakanlığın dava açma hakkı bulunması nedeniyle direnme kararının değerlendirilmesi için dosya Bakanlığa tebliğ edilmiş ve sonuçta Bakanlık vekili temyiz hakkının bulunmadığı belirtilerek vaki temyiz istemi reddedilmiştir. 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Bakanlık'a, yokluğunda yargılamaya ilişkin mahkeme kararlarının bildirimi zorunlu değildir. 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi gereğince kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamaz ve Bakanlık vekilinin temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle, vaki temyiz istemi reddedilmiş ve direnme kararının değerlendirilmesi için dosya Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi
14. Ceza Dairesi         2019/7045 E.  ,  2020/4134 K.

    "İçtihat Metni"



    Sanık ... hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan yapılan yargılama sonucunda beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair Bakırköy 11. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 26.04.2012 gün ve 2010/44 Esas, 2012/104 Karar sayılı hükmün sanık müdafisi tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 24.12.2012 gün ve 2012/13121 Esas, 2012/13525 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulması yönündeki kararına mahkemece direnilerek kurulan 28.05.2013 gün ve 2013/78 Esas, 2013/165 sayılı re’sen de temyize tabi ilamın sanık müdafisince temyiz edilmesi üzerine dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunca verilen 14.12.2016 gün ve 2015/406 Esas, 2016/1840 sayılı gönderme kararıyla 6763 sayılı Kanun değişikliği nedeniyle direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderilen dosya ile ilgili verilen 09.05.2017 gün ve 2017/448 Esas, 2017/2520 Karar sayılı ilamla yerinde görülmeyen direnme talebiyle ilgili Yargıtay Kanununun 15. maddesi uyarınca karar verilmek üzere dosyanın gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 02.04.2019 gün ve 2017/14-775 Esas, 2019/276 Karar sayılı ilamıyla 20.03.2012 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi gereğince Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının gerekli görmesi halinde kadın, çocuk ve aile bireylerine yönelik olarak uygulanan şiddet veya şiddet tehlikesi dolayısıyla açılan idari, cezai, hukuki her tür davaya ve çekişmesiz yargıya katılma hakkının bulunması nedeniyle anılan madde uyarınca bu husustaki takdir hakkının kullanılabilmesi için yokluğunda verilen mahkeme kararlarının Bakanlığa tebliğinin zorunlu olması nedeniyle direnme kararına konu dosyadan haberi olmadığı anlaşılan Bakanlığa ilk derece mahkemesinin gerekçeli kararı tebliğ edilip, temyiz edilmediği takdirde direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere dosyanın Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi, temyiz edilmesi durumunda ise Dairesince katılma kararı verildikten sonra tüm temyizler birlikte değerlendirilerek hüküm kurulması gerektiğinden bahisle tebligat hususunda işlem yapılmak üzere mahkemesine gönderilen dosya ile ilgili olarak gerekçeli karar tebliği yapılan Bakanlık vekilinin anılan hükümleri temyiz etmesi üzerine Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 20.09.2019 tarihli ek tebliğname ile Dairemize gönderilen dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
    6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca davaya katılma hakkı bulunan Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığına yokluğunda yapılan yargılamaya ilişkin olarak mahkemelerce re"sen ihbarda bulunulmasının zorunlu olup olmadığı hususunda Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulunca yapılan toplantı sonucunda verilen 13.12.2019 gün ve 2019/6 Esas, 2019/7 sayılı içtihadı birleştirme kararı ile Bakanlığa bildirimde bulunulmasının zorunlu olmadığının kabul edilmesi ve 5271 sayılı CMK"nın 237/2. maddesine göre kanun yolu muhakemesinde davaya katılma talebinde bulunulamayacağının anlaşılması karşısında, Bakanlık vekilinin davaya katılma ve hükmü temyize hakkı bulunmadığından vaki temyiz isteminin 5320 sayılı
    Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, anılan direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 19.10.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.