Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2021/5192 Esas 2022/1790 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : GAZİANTEP BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 13. HUKUK DAİRESİ
İLK DERECE
MAHKEMESİ : DİYARBAKIR 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen alacak davasının reddine dair verilen karar hakkında bölge adliye mahkemesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda; davacı tarafın istinaf başvurusunun reddine yönelik olarak verilen kararın süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; 01/08/2014-31/08/2014 tarihleri arasında 4 hasta için çeşitli branşlarda verdikleri tedavi hizmeti bedelinden Kurumca 98.088,98 TL kesinti yapıldığını, kesinti işlemi nedeninin TV kodu yerine UBB kodunun girilmiş olması olarak gösterildiğini ancak kodun Medula sistemine yanlış girilmesi ile davalı kurumun herhangi bir zararının, hastanenin de herhangi bir menfaatinin olmadığını, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 86.163,88 TL kesinti işleminin hukuka aykırı olduğunun, borçlu olmadıklarının tespitini, kesintiye konu tutarın hak ediş tarihinden itibaren ticari temerrüt faizi ile tahsilini istemiştir.
Davalı; kesinti sebebinin 4 hasta için kuruma faturalandırılan malzemelerin SUT kodu girilmeden, kodsuz malzeme olarak faturalandırılmasından kaynaklandığından SUT’un 3.1.3.7. maddesine göre bedellerinin ödenmemesine karar verildiği ve 21.396,96 TL malzeme bedelinin örnekleme yöntemi ile yansıtma yapılması sonucunda kesinti miktarının belirlenmiş olması nedeniyle davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece; 08/02/2018 tarihli bilirkişi raporuna göre serbest kodsuz malzeme kullanımının tüm tarafları bağlayan Sağlık Uygulama Tebliği ile düzenlendiği; Sağlık Bakanlığı ve davalı SGK’nın sigortalıları ve hak sahiplerine uygulanacak ürünler üzerinde standartlar belirleme yetki ve görevlerinin olduğunu, davaya konu serbest kodsuz malzeme kullanılarak ameliyat edilen hastalara uygulanan tedavinin yerinde olup olmadığı hususunun dosya kapsamı ile tespitinin mümkün olmadığı, davacı tarafça ileri sürülen hususların yasa ile düzenlenmiş ve sözleşme ile davacı tarafın da kabul ettiği hükümlere uygun olmadığından; bu nedenle davalı SGK tarafından davacı Diyarbakır Özel ...Hastanesi aleyhine uygulanan toplam 86.163,88 TL kesinti ve ferilerinin mevzuata uygun olduğundan davanın reddine karar verilmiştir.
İlk derece mahkemesinin kararına karşı, davacı tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince; davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş ve hüküm, davacı tarafça temyiz edilmiştir.
Somut uyuşmazlıkta; davalı Kurumca, davacının tedavi ettiği 4 hasta için kullandığı tıbbi malzemeleri serbest kodsuz malzeme olarak faturalandırması nedeniyle örnekleme yöntemi ile hak edişlerinden kesinti yapılacak miktar belirlenmek suretiyle davacı hakkında işlem uygulanmışsa da, tarafların yapılan tedavinin yerinde olmadığına ve malzemelerin SUT koduna göre ödenmesi gereken bedeli ile serbest kodsuz malzeme olarak Kuruma faturalandırılması sonucunda ödenecek bedel arasında Kurum aleyhine fark olduğuna, bu nedenle Kurumun zarara uğradığına dair itirazlarının bulunmaması ve yapılan tedavilerin yerinde olduğunu, Kurum zararının oluşmadığını doğrulayan 01/03/2016 tarihli bilirkişi raporu karşısında, davacının malzemelerin kodunu sehven kodsuz olarak faturalandırdığı, bu nedenle hakkında SUT’un 3.1.3.7. maddesinin uygulanmasına yer olmadığı, bu maddenin sağlık hizmeti sunucularının kasıtlı olarak SUT ekinde yer alan malzeme kodunu bildirmeden serbest kodsuz malzeme olarak faturalandırma yapmaları halinde uygulanabileceği kanaatine varılmıştır. Hal böyle olunca mahkemece davanın kabulüne karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru görülmemiş, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
İlk derece mahkemesi kararının, yukarıda açıklanan nedenle bozulmasına karar verilmiş olduğundan, HMK'nın 373/1 maddesi uyarınca, işbu karara karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin bölge adliye mahkemesi kararının da kaldırılmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; 6100 sayılı HMK'nın 373/1 maddesi uyarınca temyiz olunan bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, aynı Kanunun 371. maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararının davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin de bölge adliye mahkemesine gönderilmesine 03/03/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.