MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı; emlak komisyoncusu aracılığı ile davalıya ait ... ili ... ilçesinde bulunan 565 ada 8 parsel sayılı taşınmazda bulunan bağımsız bölümü satın almak istediğini, davalı ile telefonda taşınmazın 380.000 TL bedel üzerinden satışı konusunda anlaştıklarını, aralarında 08.11.2013 tarihli komisyon sözleşmesi imzalandığını, bu sözleşme kapsamında 15.000 TL ödeme yaptığını, elindeki paranın satış bedelini karşılamaması üzerine dava konusu taşınmazı ipotek göstererek dava dışı bankaya konut kredisi kullanmak için başvurduğunu, ekspertiz ücreti ile kredi başvuru ücretini ödediğini ayrıca zorunlu deprem sigortası yaptırdığını, 18.12.2013 tarihinde davalı ile buluşarak satış için ilgili tapu müdürlüğünden randevu aldıklarını, aynı gün elinde bulunan altın ve dövizi Türk Lirasına çevirdiğini, satış için tapu müdürlüğüne giderken davalının satış işlemini iptal ettirdiğini öğrendiğini, davalıyı telefon ile aradığında emlakçının kendisini kandırdığını birkaç gün düşünmek için süre istediğini söylediğini, ardından taşınmazın değerini 500.000 TL’ye yükselttiğini, satış işlemi için altın ve dövizini bozdurduktan sonra fiyatların yükselmesi sebebiyle zararının doğduğunu, ayrıca kredi almak için yaptığı 831,76 TL masrafın da kendisine ödenmediğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 41.207,25 TL’nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı; davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın reddine, karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 492 sayılı Harçlar Kanunu (1) Sayılı Tarife A/III-2.a maddesine göre davanın reddi halinde maktu karar ve ilam harcı alınır. Aynı Kanunun 31. maddesinde ise peşin alınan karar ve ilam harcının işin hitamında ödenmesi gerekenden fazla olduğu anlaşıldığı takdirde fazla olan kısmın istek üzerine geri verileceği hükme bağlanmıştır. Mahkemece, davanın reddi nedeniyle maktu harç alınması gerekirken yazılı şekilde davacıdan nispi harç alınması usul ve yasaya aykırı olmakla bozmayı gerektirir. Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyip kararın düzeltilerek onanması HMUK"un 438/7 maddesi hükmü gereğidir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte açıklanan nedenle hükmün 3. fıkrasındaki “2.814,86 TL harçtan peşin alınan 703,75 TL harcın mahsubu ile geriye kalan 2.111,11 TL harcın davacıdan alınarak hazineye gelir kaydına,” ibaresinin hükümden çıkarılarak yerine “Alınması gerekli 29,20 TL harcın peşin alınan 707,75 TL harçtan mahsubu ile bakiye 678,55 TL harcın karar kesinleştiğinde ve istek halinde davacıya iadesine” ibaresinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nın 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 24/12/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.