Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2020/3643 Esas 2022/828 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK'nın 85/1, 62/1, 51/1, 63. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafiinin duruşmalı inceleme isteminin tayin olunan cezanın on yıl hapis cezasından aşağı olması sebebiyle, 5271 sayılı CMK'nın 299. maddesi gereğince reddine karar verilerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması hükümlerinin uygulanması gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;

Sanık idaresindeki minibüsle, meskun mahalde, gece vakti, aydınlatmanın bulunduğu, bölünmüş asfalt kaplama caddede seyrederken, olay mahalli bakkalın önüne geldiğinde, aracının sol ön kısmıyla, gidiş yönüne göre yolun sağ kısmında duraklayan başka bir minibüsün önünden sağdan kaplamaya girerek karşıdan karşıya geçmekte olan 2009 doğumlu yaya ...'e çarpmasıyla, sanığın hızını mahal şartlarına uygun sürdürmeyerek tali kusuruyla bir kişinin ölümüne sebebiyet verdiği olayda;
Sanık hakkında hükmedilen 1 yıl 8 aylık hapis cezası ertelenirken ve 1 yıl 8 aylık denetim süresi belirlenirken uygulanan 51/3. madde fıkrasının, denetim süresi içinde sanığın kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere hakimin uyarısına rağmen uymamakta ısrar etmesi halinde ertelenen cezanın kısmen veya tamamen infaz kurumunda çektirilmesine karar verileceğinin ihtarına ve denetim süresini iyi halli olarak geçirdiği taktirde cezanın infaz edilmiş sayılacağı hususlarına yer verilirken dayanak madde olan TCK'nın 51/7-8. madde fıkralarının gösterilmemesi suretiyle CMK'nın 232/6. maddesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 6.maddesinin başına ''TCK'nın 51/3.maddesi gereğince'' ibaresinin, 7.maddesinin başına ''TCK'nın 51/7. maddesi uyarınca'' ibaresinin ve 8. maddesinin başına ''TCK'nın 51/8. maddesine göre'' ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 08/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.