Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/7655 Esas 2022/826 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : Sanığın taksirle öldürme suçundan TCK'nın 85/1, 62, 51 maddeleri uyarınca mahkumiyetine ilişkin Polatlı 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 30/03/2017 tarihli, 2016/487 esas, 2017/162 karar sayılı hükmüne yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile CMK'nın 280/2.maddesi gereğince ilk derece mahkemesi hükmünün kaldırılarak sanığın taksirle öldürme suçundan CMK'nın 223/2-c maddesi gereği beraatine

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükme yönelik Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12.Ceza Dairesince yapılan istinaf incelemesi sonucunda taksirle öldürme suçundan verilen ''istinaf başvurusunun kabulü ile hükmün kaldırılarak, sanığın beraatine ilişkin karar, katılan vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın müteahhiti olduğu apartmanda oturan 2004 doğumlu Kadir'in, asansöre bindiğinde, asansörün çağrılmasıyla, paniğe kapılarak çıkmak için hamle yaptığı esnada, yukarı hareket eden asansörün arızalı olduğundan iptal edilmiş iç kapısı ile dış kapısı arasında oluşan boşlukta sıkışması neticesinde ölümüyle sonuçlanan olayda;
Dosya kapsamında kovuşturma aşamasında alınan 23/06/2009 tarihli raporun sanığa kusur atfeden tek rapor olduğu, kusur tayini yapılmasının gerekçesi olarak sanığın asansörün yapımından sonra derinliği katlar arasında 13 santimetre olan asansör kuyusunun iç yüzünü beton perde ile sıvamaması, dolayısıyla katlarda asansör kapısının sabitlenmesinde kullanılan demirlerin kapatılmasını sağlamaması ve asansör montajından sonra asansör boşluğunda yapması gereken sıva işlemlerini yapmamasının bildirildiği ancak olay tarihinde yürürlükte bulunan Nisan 2001 tarihli TSE standardı 81-1 tebliğine göre asansörün yapımından sonra asansör kuyusunun derinliğinin katlar arasında 15 santimetreye kadar bırakabileceğinin belirlendiği gözetildiğinde sanığın asansör periyodik kontrol yönetmeliğine uygun şekilde apartmanın yapılmasını sağladığı, asansörün iç kapısının devre dışı bırakılarak çalışmaya devam etmesinin sağlanması sebebiyle meydana gelen kazadaki kusurun asansör boşluğunun ebadına göre gerekli tedbirleri almayan asansörü kuran firmaya ait olduğu birlikte değerlendirildiğinde mahkemece sanığın kusuru bulunmadığından bahisle beraat kararı verilmesinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan vekilinin sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve Kanuna uygun bulunan Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12. Ceza Dairesinin 11/07/2019 tarih, 2018/1040 Esas, 2019/2034 Karar sayılı istinaf başvurusunun kabulü ile kararın kaldırılarak taksirle öldürme suçundan sanığın beraatine ilişkin karara karşı yapılan temyiz isteminin isteme uygun olarak 5271 sayılı CMK'nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE; 5271 sayılı CMK'nın 7165 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 8. maddesi ile değişik 304/1. maddesi uyarınca, dosyanın gereği için Polatlı 2. Asliye Ceza Mahkemesi'ne; kararın bir örneğinin de Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 12.Ceza Dairesine iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na GÖNDERİLMESİNE; 08/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.