Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/1483 Esas 2022/837 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İ

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin ...Asliye Ceza Mahkemesinin 19.06.2018 tarihli, 2016/5454 esas, 2018/354 sayılı hükmüne yönelik istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair ... Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin 15.01.2020 tarihli, 2018/3420 esas, 2020/148 sayılı kararına karşı yapılan temyiz isteminin reddine ilişkin ...Asliye Ceza Mahkemesince verilen 04/03/2020 tarihli ek karar, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dairemizin 24.11.2020 gün ve 2019/7787 esas, 2020/6294 sayılı kararıyla 5271 sayılı CMK’nin 296/1. maddesine göre temyiz isteminin reddine dair kararın hükmü veren bölge adliye mahkemesince verilmesi gerektiğinden ...Asliye Ceza Mahkemesince verilen 04/03/2020 tarihli temyiz isteminin reddine dair ek kararının yok hükmünde olduğu kabul edilerek sanık ve müdafinin öğrenme üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 16. Ceza Dairesinin 15/01/2020 gün ve 2018/3420 Esas, 2020/148 Karar sayılı kararına yönelik temyiz isteminin süresinde olduğu belirlenerek, ilk derece mahkemesince sanığın, taksirle yaralama suçundan TCK’nın 89/4, 22/3, 62/1, 53/6. maddeleri gereğince 1 yıl 21 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve TCK’nın 53/6 maddesi gereğince ehliyetinin 1 yıl 6 ay süreyle geçici olarak geri alınmasına dair kararın istinaf mahkemesince netice cezanın hesaplanması sırasında yanlışlık yapıldığından bahisle CMK’nın 280/1-d ve 303/1-f maddeleri uyarınca netice hapis cezasının 2 yıl 9 ay 10 gün şeklinde düzeltilmek suretiyle istinaf talebinin düzeltilerek esastan reddine karar verildiği ve istinaf mahkemesince yerel mahkeme kararındaki cezanın hesabına yönelik hatanın düzeltilerek esastan reddine dair kararın maddi hatanın düzeltilmesi niteliğinde olup cezanın artırılmasına yol açmadığından 5271 sayılı CMK'nın 286/2-b maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizinin mümkün olmaması nedeniyle sanık ile müdafinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 298. maddesi uyarınca oy çokluğu ile reddine karar verilmesini müteakip,
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca, özetle; "... ...Asliye Ceza Mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, sanık ... hakkında Taksirle birden fazla kişinin yaralanmasına neden olma suçundan TCK'nın 89/4, 22/3, 62. md 53/6 maddeleri gereğince 1 yıl 21 ay 10 gün hapis ve TCK 53/6. maddesince 1 yıl 6 ay süreyle sürücü belgesinin geri alınmasına karar verildiği, Hükmün yasal süresi içinde istinaf edildiği, ... Bölge Adliye Mahkemesi 14. Dairesince yapılan istinaf incelemesinde, 15/01/2020 tarih ve 2018/3420 Esas 2020/148 Karar sayılı ilamıyla, sanık ... hakkında sonuç cezanın 1 yıl 9 ay 10 gün hapis cezası yerine 1 yıl 21 ay 10 gün hapis cezası olarak eksik hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı görüldüğü ancak, 5271 sayılı CMK'nın 280/1-d ve 303/1-f maddeleri uyarınca bu eksikliğin düzeltilmesi mümkün olduğundan, istinaf yoluna başvurulan kararın hüküm fıkrasının; 3 nolu bendinde yazılı "1 yıl 21 ay 10 gün" ibaresinin hükümden çıkartılarak yerine "2 yıl 9 ay 10 gün" ibaresinin eklenmesi suretiyle istinaf başvurularının düzeltilerek esastan reddine, karar verildiği,
... Bölge Adliye Mahkemesi Ceza Dairesince verilen hükmün düzeltilerek esastan reddine ilişkin kararın CMK'nın 286/2-b maddesinde yazılı "hapis cezalarını artırmayan" kararın niteliğinde olup olmadığının tartışılması gerekmektedir.
Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet kararının, ... Bölge Adliye Mahkemesi 14. Dairesinin 15/01/2020 tarih ve 2018/3420 Esas 2020/148 Karar sayılı düzeltilerek esastan reddine ilişkin verilen kararın sanık aleyhine 5 günlük fazla hapis cezasını öngördüğü tartışmasız kabul edilmelidir.
Sanık ... hakkında verilen mahkumiyet kararını 5 gün süreyle attıran düzeltilerek esastan reddine ilişkin kararın CMK'nun 286. maddesinin ikinci fıkrasının (b) ve diğer bentlerinde sınırlı şekilde sayılan “temyiz edilemez” nitelikteki kararlardan olmadığı kabul edilmelidir. Sanığın uluslararası sözleşmeler ve Anayasa ile güvence altına alınan hak arama özgürlüğünün bir uzantısı olarak hüküm ve kararlara karşı başvurulabilecek bir kanun yolunun açık olmasının kural, kapalı olmasının ise istisna olması hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanık ... hakkında taksirle yaralama suçundan ilk derece mahkemesince verilen mahkûmiyet kararına karşı istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, yapmış olduğu istinaf incelemesi sonucunda sanık aleyhine 5 Gün fazla hapis cezası tayin edilerek sonuçlandıran bölge adliye mahkemesi ceza dairesi kararına karşı temyiz kanun yolunun açık olduğunun kabulünde zorunluluk bulunmaktadır.
Bu itibarla, sanık hakkında işlediği kabul edilen taksirle yaralama suçundan Yargıtay 12. Ceza Dairesinin 17/11/2020 gün ve 2020/2148 Esas, 2020/6064 Karar sayılı temyiz isteğinin reddine dair kararının kaldırılmasına, temyiz incelemesi için dosyanın Yargıtay 11. Ceza Dairesine gönderilmesine karar verilmesi ve sanığın temyiz talebi doğrultusunda, dava dosyasının esastan incelenerek temyiz denetimi yapılması ve sanık hakkında TCK'nın 22/3. maddesinde yazılı bilinçli taksir hükümlerinin uygulama olanağının bulunmadığı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı görüldüğü ...” gerekçesiyle itiraz edilmekle 5271 sayılı CMK'nın 308. maddesine 02/07/2012 gün ve 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile eklenen 3. fıkra uyarınca yapılan incelemede;
Yapılan yargılama sonucunda, ilk derece mahkemesince, sanığın, taksirle yaralama suçundan TCK’nın 89/4, 22/3, 62/1, 53/6. maddeleri gereğince 1 yıl 21 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına ve TCK’nın 53/6 maddesi gereğince ehliyetinin 1 yıl 6 ay süreyle geçici olarak geri alınmasına karar verilmiş olup, istinaf mahkemesince netice cezanın hesaplanması sırasında yanlışlık yapıldığından bahisle CMK’nın 280/1-d ve 303/1-f maddeleri uyarınca netice hapis cezasının 2 yıl 9 ay 10 gün şeklinde düzeltilmek suretiyle istinaf talebinin düzeltilerek esastan reddine karar verildiği, istinaf mahkemesince yerel mahkeme kararındaki cezanın hesabına yönelik hatanın düzeltilerek esastan reddine dair kararın maddi hatanın düzeltilmesi niteliğinde olup cezanın artırılmasına yol açmadığının anlaşılması karşısında, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-b maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezalarını artırmayan bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından,
02.07.2012 gün ve 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 308. maddesine eklenen (2) ve (3). fıkra hükümleri uyarınca itiraz konusu değerlendirilip, önceki kararda değişiklik yapılmasını gerektiren herhangi bir nedenin bulunmadığı, konunun Yargıtay Ceza Genel Kurulunca sonuca bağlanmasının daha uygun olacağı anlaşıldığından, dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 08.02.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.