MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarra verme, kasten yaralama, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
HÜKÜM : Mahkumiyet


Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanık hakkında kasten yaralama ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümlere yönelik temyiz incelemesinde;
Tayin edilen adli para cezalarının nevine ve miktarlarına göre hükümler, 6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanık hakkında çocuğun alıkonulması suçundan verilen hükme yönelik temyiz incelemesinde,
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nun 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen 5237 sayılı TCK.nun 151/1. maddesi kapsamındaki mala zarar verme suçu ile birlikte işlenen TCK.nun 234/3. maddesi kapsamındaki çocuğun alıkonulması suçunun uzlaştırma kapsamına alındığı ve çocuğun alıkonulması suçuna ilişkin uzlaşma teklifinin yapıldığı tarih itibari ile hukuki dayanaktan yoksun olması karşısında; uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması;
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeksizin hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 27.02.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.