Esas No: 2020/3300
Karar No: 2022/11224
Karar Tarihi: 21.06.2022
Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2020/3300 Esas 2022/11224 Karar Sayılı İlamı
7. Ceza Dairesi 2020/3300 E. , 2022/11224 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Sanık ... hakkında hükümlülük, müsadere, tasfiye, sanık ..., ..., ... hakkında HAGB
Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Katılan ... İdaresi vekilinin 24.03.2016 havale tarihli itiraz dilekçesi hakkında itiraz merciince mahallinde karar verilmesi mümkün görülerek, sanık ...’in temyiz talebi üzerine yapılan incelemede;
1- Olay tarihlerinde İran sınırından yasal olmayan yollardan yurda giriş yapmaya çalışan bir grup atlının görüldüğü, 14.12.2008 tarihli olayda dosya kapsamındaki sanıkların dört adet at ile 16 adet jelikan içerisinde 192 litre kaçak akaryakıt ile yakalandıkları, yine 27.12.2011 tarihli olayda sınırdaki gözetleme faaliyetleri sırasında 9 kişilik atlı grubun görülerek müdahale edildiği, şahısların dur ihtarına uymayarak kaçtıkları, sanık ...’in atı ile 8 adet jelikan içerisinde 144 lt kaçak akaryakıt ile yakalandığı olayda;
Suç tarihlerinde yürürlükte bulunan 5607 sayılı Yasanın 4/2. maddesi "Bu kanunda tanımlanan suçların ve kabahatlerin, üç veya daha fazla kişi tarafından birlikte işlenmesi halinde, verilecek ceza yarı oranında arttırılır" hükmünü içermektedir. Madde metninde yer alan "birlikte" ibaresinden müşterek failliğin anlaşılması gerektiği, suçun birden fazla kişinin birlikte suç işleme iradesi ile işlenmesi halinde müşterek failliğin varlığından bahsedilebileceği,
Bu açıklamalar karşısında somut olaylara baktığımızda sanığın kendi nam ve hesabına hareket ettiği, birlikte suç işleme iradesinin olmadığı, eylemin münferit kaçakçılık suçu kapsamında kaldığı halde toplu kaçakçılık suçundan hüküm kurulması,
2-Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21.06.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.