Esas No: 2021/9416
Karar No: 2022/838
Karar Tarihi: 08.02.2022
Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2021/9416 Esas 2022/838 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmiştir. Mahkeme, basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığını ve yapılan yargılamada basit yargılama usulünün uygulanmamasına karar verildiğini belirtmiştir. Olayda, asli kusurun yol yapım çalışmasını üstlenen firmanın şantiye şefinde olduğu tespit edilmiştir. Bozma ilamına uygun olarak yapılan yargılamaya göre, sanık müdafiinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş, hüküm isteme uygun olarak onanmıştır. Kanun maddeleri olarak, 5271 sayılı CMK’nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesi ile ‘’Basit Yargılama Usulü’’ başlıklı 251. maddenin 1. fıkrası yer almaktadır. Bu maddeye göre, asliye ceza mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanması takdiri mahkemeye bırakılmıştır.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK’nın 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 24. maddesinde yeniden düzenlenmiş olan ‘’Basit Yargılama Usulü’’ başlıklı 251. maddenin 1. fıkrasında yer alan ‘’Asliye Ceza Mahkemesince iddianamenin kabulünden sonra adli para cezasını ve/veya üst sınırı 2 yıl veya daha az süreli hapis cezasını gerektiren suçlarda basit yargılama usulünün uygulanmasına karar verilebilir.’’ şeklindeki düzenlemeye göre basit yargılama usulünün uygulanıp uygulanmama takdirinin mahkemeye bırakıldığı ve bozma ilamına uyularak yapılan yargılamada basit yargılama usulünün uygulanmamasına karar verilip genel hükümlere göre yargılamaya devam edilip karar verildiği anlaşılmakla yapılan incelemede;
Suç tarihinde geceleyin meskun mahal dışındaki aydınlatma bulunmayan menfez çalışması sebebiyle daralan karayolundan yürümekte olan katılanın, yol kenarında herhangi bir ışıklı uyarıcı levha veya düşmeyici önleyici etkili önlem alınmaması sebebiyle 7 metre derinliğindeki menfeze düşerek hayati tehlike geçirecek ve hayati fonksiyonlarına etkisi 4. derece kırık olacak şekilde yaralandığı, yol yapım çalışmasını üstlenen firmanın şantiye şefi olan sanığın menfez ağzını şeritle degil de engelleyici tahta veya demir çubuklarla germeyip, gece yeterli uyarıcı ve ikaz edici ışıklı levhalar bulundurmadığından asli kusurlu olduğunun tespit edildiği olayda;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin kusur durumuna ve hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 08/02/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
