Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/3085 Esas 2019/500 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/3085
Karar No: 2019/500
Karar Tarihi: 08.01.2019

Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/3085 Esas 2019/500 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından cezalandırılmıştır. Ancak, aynı olay nedeniyle nitelikli hırsızlık suçundan mahkumiyeti kaldırılmıştır. Yargıtay, mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarına ilişkin olarak sanığın beraati yerine mahkumiyetine karar verilmesinin isabetli olmadığına karar vermiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şu şekildedir: Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 116/2, 62. (2 kez) ve 52/2. (2 kez) maddeleri.

18. Ceza Dairesi 2018/3085 E. , 2019/500 K.

"İçtihat Metni"

KARAR

Mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından sanık ..."in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 116/2, 62. (2 kez) ve 52/2. (2 kez) maddeleri gereğince 2.000,00 Türk Lirası ve 3.000,00 Türk Lirası adli para cezaları ile cezalandırılmasına dair Adana 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 20/06/2017 tarihli ve 2016/599 esas, 2017/548 sayılı kararının, Adalet Bakanlığı tarafından kanun yararına bozulmasının istenilmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 21/03/2018 gün ve 22822 sayılı istem yazısıyla dava dosyası Dairemize gönderilmekle incelendi:
İstem yazısında; “Dosya kapsamına göre, aynı olay nedeniyle nitelikli hırsızlık suçundan mahkumiyetine karar verilen sanığın istinaf talebinde bulunulması üzerine, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 6. Ceza Dairesinin 05/12/2017 tarihli ve 2017/2604 esas, 2017/2589 sayılı kararı ile delil yokluğu sebebiyle anılan suçun işlendiğinin sabit olmamasından bahisle kurulan mahkumiyet hükmünün kaldırılarak sanığın beraatine karar verildiğinin anlaşılması karşısında, yapılan yargılamada toplanan delillere göre hırsızlık suçu ile birlikte işlendiği iddia edilen mala zarar verme ve iş yeri dokunulmazlığını ihlal etme suçlarına ilişkin olarak sanığın beraati yerine, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinde isabet görülmemiştir.” denilmektedir.

GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozma talebinin kapsamı ile tebliğname tarihine göre, 6572 sayılı Kanun’un 27. maddesi ile değişik Yargıtay Kanunu’nun geçici 14. maddesi uyarınca oluşturulan Birinci Başkanlık Kurulu’nun hazırlamış olduğu işbölümü kararına göre işin incelenmesi Yüksek 8. Ceza Dairesi’nin görevine girdiğinden Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE, dosyanın ilgili daireye gönderilmesine, 08/01/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.